Το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates και μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως η BlackRock και η Vanguard, εμπλέκονται επίσης, είτε μέσω της αγοράς τεράστιων εκτάσεων γεωργικής γης , είτε μέσω της προώθησης βιοσυνθετικών (ψεύτικων) τροφίμων και τεχνολογιών γενετικής μηχανικής ή γενικότερα διευκολύνοντας και χρηματοδοτώντας τους στόχους των mega εταιρειών αγροδιατροφής . [2]
Τα συμφέροντα των δισεκατομμυριούχων πίσω από αυτό προσπαθούν να παρουσιάσουν την τεχνο-επίλυσή τους ως κάποιο είδος ανθρωπιστικής προσπάθειας: να σώσουν τον πλανήτη με «φιλικές προς το κλίμα λύσεις», «βοηθώντας τους αγρότες» ή «τρέφοντας τον κόσμο». Αλλά αυτό με το οποίο πραγματικά ισοδυναμεί είναι η επανασυσκευασία και το πράσινο ξέπλυμα των ριζοσπαστικών στρατηγικών του ιμπεριαλισμού .
Περιλαμβάνει μια στροφή προς μια «ενιαία παγκόσμια γεωργία» υπό τον έλεγχο της agritech και των γιγαντιαίων δεδομένων, η οποία θα βασίζεται σε γενετικά τροποποιημένους σπόρους, προϊόντα εργαστηριακά που μοιάζουν με τρόφιμα, γεωργία και καλλιέργεια «ακριβείας» και «βασιζόμενης στα δεδομένα» χωρίς αγρότες, με ολόκληρη την αγροδιατροφική αλυσίδα, από το χωράφι (ή το εργαστήριο) μέχρι το λιανικό εμπόριο, να διέπεται από μονοπωλιακές πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου που καθορίζονται από συστήματα και αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης.
Όσοι προωθούν αυτήν την ατζέντα έχουν όραμα όχι μόνο για τους αγρότες αλλά και για την ανθρωπότητα γενικότερα.
Οι ελίτ μέσω του στρατιωτικού-ψηφιακού-οικονομικού τους συμπλέγματος (Pentagon/Silicon Valley/Big Finance) θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις τεχνολογίες τους για να αναδιαμορφώσουν τον κόσμο και να επαναπροσδιορίσουν τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Θεωρούν τους ανθρώπους, τους πολιτισμούς τους και τις πρακτικές τους, όπως και την ίδια τη φύση, ως πρόβλημα και ανεπαρκή.
Οι αγρότες θα εκτοπιστούν και θα αντικατασταθούν με drones, μηχανές και υπολογιστές που βασίζονται στο cloud. Τα τρόφιμα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν και οι άνθρωποι πρέπει να τρέφονται με συνθετικά, γενετικά τροποποιημένα προϊόντα. Οι πολιτισμοί πρέπει να εξαλειφθούν και η ανθρωπότητα πρέπει να αστικοποιηθεί πλήρως, να υποταχθεί και να αποσυνδεθεί από τον φυσικό κόσμο.
Αυτό που σημαίνει να είσαι άνθρωπος είναι να μεταμορφώνεσαι ριζικά. Αλλά τι σήμαινε να είσαι άνθρωπος μέχρι τώρα ή τουλάχιστον πριν από τη (σχετικά πρόσφατη) Βιομηχανική Επανάσταση και τη σχετική μαζική αστικοποίηση;
Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να συζητήσουμε τη σύνδεσή μας με τη φύση και με τι ασχολούνταν το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας πριν από την εκβιομηχάνιση – την καλλιέργεια τροφίμων.
Πολλές από τις αρχαίες τελετουργίες και γιορτές των προγόνων μας χτίστηκαν γύρω από ιστορίες, μύθους και τελετουργίες που τους βοήθησαν να συμβιβαστούν με μερικά από τα πιο θεμελιώδη ζητήματα της ύπαρξης, από το θάνατο μέχρι την αναγέννηση και τη γονιμότητα. Αυτές οι πολιτιστικά ενσωματωμένες πεποιθήσεις και πρακτικές χρησίμευσαν για να καθαγιάσουν την πρακτική τους σχέση με τη φύση και τον ρόλο της στη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής.
Καθώς η γεωργία έγινε το κλειδί για την ανθρώπινη επιβίωση, η φύτευση και η συγκομιδή των καλλιεργειών και άλλες εποχιακές δραστηριότητες που σχετίζονται με την παραγωγή τροφίμων ήταν κεντρικές σε αυτά τα έθιμα.
Οι άνθρωποι γιόρτασαν τη φύση και τη ζωή που γέννησε. Οι αρχαίες δοξασίες και τελετουργίες ήταν εμποτισμένες με ελπίδα και ανανέωση και οι άνθρωποι είχαν μια αναγκαία και άμεση σχέση με τον ήλιο, τους σπόρους, τα ζώα, τον άνεμο, τη φωτιά, το χώμα και τη βροχή και τις μεταβαλλόμενες εποχές που έτρεφαν και έφερναν ζωή. Οι πολιτιστικές και κοινωνικές μας σχέσεις με την αγροτική παραγωγή και τις συναφείς θεότητες είχαν μια υγιή πρακτική βάση.
Οι ζωές των ανθρώπων είναι συνδεδεμένες με τη φύτευση, τη συγκομιδή, τους σπόρους, το έδαφος και τις εποχές εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Η Silvia Guerini, της οποίας το απόσπασμα εισάγει αυτό το άρθρο, σημειώνει τη σημασία των βαθιά ριζωμένων σχέσεων και των τελετουργιών που τις επιβεβαιώνουν εκ νέου. Λέει ότι μέσω των τελετουργιών μια κοινότητα αναγνωρίζει τον εαυτό της και τη θέση της στον κόσμο. Δημιουργούν το πνεύμα μιας ριζωμένης κοινότητας συνεισφέροντας στη ριζοβολία και κάνοντας μια ενιαία ύπαρξη να διαρκέσει σε μια εποχή, σε μια περιοχή, σε μια κοινότητα.
Ο καθηγητής Robert W. Nicholls εξηγεί ότι οι λατρείες του Woden και του Thor επικαλύπτονταν από πολύ παλαιότερες και καλύτερα ριζωμένες πεποιθήσεις σχετικά με τον ήλιο και τη γη, τις καλλιέργειες και τα ζώα και την εναλλαγή των εποχών μεταξύ του φωτός και της ζεστασιάς του καλοκαιριού και του κρύου και σκοτεινού χειμώνα.
Η σχέση της ανθρωπότητας με τη γεωργία και τα τρόφιμα και οι σχέσεις μας με τη γη, τη φύση και την κοινότητα καθορίζουν εδώ και χιλιετίες τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Πάρτε για παράδειγμα την Ινδία. Η περιβαλλοντολόγος Viva Kermani λέει ότι ο Ινδουισμός είναι η μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο που βασίζεται στη φύση, η οποία:
«… αναγνωρίζει και αναζητά το Θείο στη φύση και αναγνωρίζει τα πάντα ως ιερά. Θεωρεί τη γη ως τη Μητέρα μας και ως εκ τούτου υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Η απώλεια αυτής της κατανόησης ότι η γη είναι η μητέρα μας, ή μάλλον μια σκόπιμη άγνοια αυτού, είχε ως αποτέλεσμα την κατάχρηση και την εκμετάλλευση της γης και των πόρων της».
Η Kermani σημειώνει ότι οι αρχαίες γραφές έδιναν οδηγίες στους ανθρώπους ότι τα ζώα και τα φυτά που βρίσκονται στην Ινδία είναι ιερά και, ως εκ τούτου, όλες οι πτυχές της φύσης πρέπει να γίνονται σεβαστές. Προσθέτει ότι αυτή η κατανόηση και η ευλάβεια προς το περιβάλλον είναι κοινή σε όλα τα ινδικά θρησκευτικά και πνευματικά συστήματα: τον Ινδουισμό, τον Βουδισμό και τον Τζαϊνισμό.
Σύμφωνα με την Kermani, οι βεδικές θεότητες έχουν βαθύ συμβολισμό και πολλά στρώματα ύπαρξης. Μια τέτοια συσχέτιση είναι με την οικολογία. Ο Surya σχετίζεται με τον ήλιο, την πηγή θερμότητας και φωτός που τρέφει τους πάντες. Ο Indra συνδέεται με τη βροχή, τις καλλιέργειες και την αφθονία, και ο Agni είναι η θεότητα της φωτιάς και της μεταμόρφωσης και ελέγχει όλες τις αλλαγές.
Σημειώνει ότι το Vrikshayurveda, ένα αρχαίο σανσκριτικό κείμενο για την επιστήμη των φυτών και των δέντρων, περιέχει λεπτομέρειες σχετικά με τη διατήρηση του εδάφους, τη φύτευση, τη σπορά, τη θεραπεία, τον πολλαπλασιασμό, τον τρόπο αντιμετώπισης των παρασίτων και των ασθενειών και πολλά άλλα.
Όπως ο Nicholls, η Kermani παρέχει μια εικόνα για μερικές από τις βαθιές πολιτιστικές, φιλοσοφικές και πρακτικές πτυχές της σύνδεσης της ανθρωπότητας με τη φύση και την παραγωγή τροφίμων.
Αυτή η σύνδεση ταιριάζει με τον αγραριανισμό, μια φιλοσοφία που βασίζεται στη συνεταιριστική εργασία και τη συναδέλφωση, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αξίες και τις επιπτώσεις της αστικής ζωής, του καπιταλισμού και της τεχνολογίας που θεωρούνται επιβλαβείς για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια. Ο αγροτικός χαρακτήρας, επίσης, τονίζει μια πνευματική διάσταση καθώς και την αξία της αγροτικής κοινωνίας, των μικρών αγροκτημάτων, της εκτεταμένης κατοχής ιδιοκτησίας και της πολιτικής αποκέντρωσης.
Ο εξέχων υποστηρικτής του αγραριανισμού Wedell Berry λέει :
«Η επανάσταση που ξεκίνησε με τις μηχανές και τα χημικά συνεχίζεται τώρα με την αυτοματοποίηση, τους υπολογιστές και τη βιοτεχνολογία».
Για τον Berry , ο αγραριανισμός δεν είναι μια συναισθηματική λαχτάρα για ένα παρελθόν. Οι αποικιακές συμπεριφορές, εγχώριες, ξένες και τώρα παγκόσμιες, αντιστάθηκαν στον αληθινό αγροτικό χαρακτήρα σχεδόν από την αρχή – δεν υπήρξαν ποτέ πλήρως βιώσιμες, σταθερές, τοπικά προσαρμοσμένες, βασισμένες στη γη οικονομίες.
Ωστόσο, ο Berry παρέχει πολλά παραδείγματα μικρών (και μεγαλύτερων) αγροκτημάτων που έχουν παρόμοια παραγωγή με τη βιομηχανική γεωργία με το ένα τρίτο της ενέργειας.
Στο ποίημά του «A Spiritual Journey», ο Berry γράφει τα εξής:
«Και ο κόσμος δεν μπορεί ν’ ανακαλυφθεί μ’ ένα ταξίδι μιλίων,
όσο μακρύ κι αν είναι,
αλλά μόνο με ένα πνευματικό ταξίδι,
ένα ταξίδι μιας ίντσας,
πολύ επίπονο και ταπεινό και χαρούμενο,
με το οποίο φτάνουμε στο έδαφος στα πόδια μας,
και μαθαίνουμε να είμαστε στο σπίτι μας».
Αλλά στην ψυχρή, συγκεντρωτική, τεχνοκρατική δυστοπία που σχεδιάζεται, η πνευματική σύνδεση της ανθρωπότητας με την ύπαιθρο, τα τρόφιμα και την αγροτική παραγωγή θα πεταχτούν στον κάδο των σκουπιδιών της ιστορίας.
Η Silvia Guerini λέει [3]:
«Το παρελθόν γίνεται κάτι που πρέπει να διαγραφεί για να σπάσει το νήμα που μας δένει με μια ιστορία, με μια παράδοση, με ένα ανήκειν, για τη μετάβαση σε μια νέα ξεριζωμένη ανθρωπότητα, χωρίς παρελθόν, χωρίς μνήμη… μια νέα ανθρωπότητα απανθρωποποιημένη. την ουσία, ολοκληρωτικά στα χέρια των χειριστών της πραγματικότητας και της αλήθειας».
Αυτή η απανθρωποποιημένη ανθρωπότητα αποκομμένη από το παρελθόν είναι μέρος της ευρύτερης ατζέντας του μετανθρωπισμού. Για παράδειγμα, δεν βλέπουμε απλώς μια ώθηση προς έναν κόσμο χωρίς αγρότες και όλα όσα μας έχουν συνδέσει με το έδαφος, αλλά, σύμφωνα με την Guerini, επίσης έναν κόσμο χωρίς μητέρες.
Υποστηρίζει ότι εκείνοι που βρίσκονται πίσω από τα μωρά σε δοκιμαστικό σωλήνα και την παρένθετη μητρότητα έχουν πλέον το βλέμμα τους στη γενετική μηχανική και τις τεχνητές μήτρες, που θα απέκλειαν τις γυναίκες από την αναπαραγωγική διαδικασία. Ο Guerini προβλέπει ότι οι τεχνητές μήτρες θα μπορούσαν τελικά να απαιτηθούν, ή μάλλον να διατεθούν στην αγορά, ως δικαίωμα για όλους, συμπεριλαμβανομένων των τρανσέξουαλ. Είναι ενδιαφέρον ότι η γλώσσα γύρω από την εγκυμοσύνη αμφισβητείται ήδη με την παράλειψη των «γυναικών» από δηλώσεις όπως «άτομα που μπορούν να μείνουν έγκυες».
Φυσικά, υπάρχει εδώ και καιρό μια ασάφεια μεταξύ της βιοτεχνολογίας, της ευγονικής και της γενετικής μηχανικής. Οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, τα γονιδιακά κίνητρα και η γονιδιακή επεξεργασία είναι πλέον πραγματικότητα, αλλά ο απώτερος στόχος είναι να παντρευτεί η τεχνητή νοημοσύνη, η βιονανοτεχνολογία και η γενετική μηχανική για την παραγωγή του ενός κόσμου μετανθρώπων (transhuman).
Αυτό ωθείται από ισχυρά συμφέροντα, τα οποία, σύμφωνα με την Guerini, χρησιμοποιούν ένα ουράνιο τόξο, διαγονιδιακή αριστερά και LGBTQ+ οργανώσεις για να προωθήσουν μια νέα συνθετική ταυτότητα και να διεκδικήσουν νέα δικαιώματα. Λέει ότι πρόκειται για επίθεση στη ζωή, στη φύση, σε «ό,τι γεννιέται, σε αντίθεση με το τεχνητό» και προσθέτει ότι όλοι οι δεσμοί με τον πραγματικό, φυσικό κόσμο πρέπει να διακοπούν.
Είναι ενδιαφέρον ότι στην έκθεσή του Future of Food , ο γίγαντας των σούπερ μάρκετ του Ηνωμένου Βασιλείου Sainsburys γιορτάζει ένα μέλλον όπου έχουμε μικροτσίπ και παρακολουθούμαστε και νευρικά καλώδια έχουν τη δυνατότητα να δουν όλα τα γενετικά μας δεδομένα, την υγεία και την κατάσταση να καταγράφονται, να αποθηκεύονται και να αναλύονται με αλγόριθμους που θα μπορούσαν να βρουν ακριβώς τι φαγητό (που παραδίδεται με drone) χρειαζόμαστε για να μας υποστηρίξει σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μας. Όλα πωλούνται ως «προσωπική βελτιστοποίηση».
Επιπλέον, είναι πιθανό, σύμφωνα με την έκθεση, να λαμβάνουμε βασικά θρεπτικά συστατικά μέσω των εμφυτευμάτων. Μέρος αυτών των θρεπτικών συστατικών θα έρθει με τη μορφή τροφής και εντόμων που καλλιεργούνται στο εργαστήριο.
Μια νευρική δαντέλα είναι ένα εξαιρετικά λεπτό πλέγμα που μπορεί να εμφυτευθεί στο κρανίο, σχηματίζοντας μια συλλογή ηλεκτροδίων ικανών να παρακολουθούν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Δημιουργεί μια διεπαφή μεταξύ του εγκεφάλου και της μηχανής.
Η Sainsburys κάνει πολύ καλή δουλειά προσπαθώντας να προωθήσει ένα δυστοπικό μέλλον όπου η τεχνητή νοημοσύνη έχει πάρει τη δουλειά σας, αλλά, σύμφωνα με την έκθεση, έχετε πολύ χρόνο για να γιορτάσετε τον υπέροχο, στρεβλό κόσμο της «κουλτούρας του φαγητού» που δημιουργήθηκε από το σούπερ μάρκετ και ψηφιακούς κυρίαρχους.
Ο τεχνοφεουδαλισμός συναντά τον υπερανθρωπισμό — όλα για τη διευκόλυνσή σας, φυσικά.
Τίποτα από αυτά όμως δεν θα γίνει εν μία νυκτί. Και το αν η τεχνολογία θα αποδώσει μένει να φανεί. Εκείνοι που προωθούν αυτόν τον γενναίο νέο κόσμο μπορεί να έχουν παρατεντώσει το χέρι τους, αλλά θα περάσουν τις επόμενες δεκαετίες προσπαθώντας να προωθήσουν το όραμά τους.
Αλλά η αλαζονεία είναι η αχίλλειος πτέρνα τους.
Υπάρχει ακόμη χρόνος για εκπαίδευση, οργάνωση, αντίσταση και πάλη ενάντια σε αυτή την ύβρι, κυρίως αμφισβητώντας τους βιομηχανικούς γίγαντες τροφίμων και το σύστημα που τους συντηρεί και υποστηρίζοντας και δημιουργώντας λαϊκά κινήματα τροφίμων και τοπικές οικονομίες που ενισχύουν την κυριαρχία των τροφίμων.
————————————–
Κάντε κλικ στο κουμπί κοινής χρήσης για να στείλετε email/προωθήσετε αυτό το άρθρο στους φίλους και τους συναδέλφους σας. Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Twitter και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Global Research.
Ένας μήνας πριν από την επέτειο της Global Research
Ο διάσημος συγγραφέας Colin Todhunter ειδικεύεται στην ανάπτυξη, τα τρόφιμα και τη γεωργία. Είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).
Σημειώσεις
[1] Βλέπε Τρόφιμα, Στέρηση και Εξάρτηση: Αντίσταση στη Νέα Παγκόσμια Τάξη .
[2] Δείτε Ασθενικά κέρδη: Τα δηλητηριασμένα τρόφιμα και ο τοξικός πλούτος του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων
[3] Ένα χρέος ευγνωμοσύνης οφείλουμε στον Paul Cudenec και το άρθρο του Αλήθεια, πραγματικότητα, παράδοση και ελευθερία: η αντίστασή μας στον μεγάλο ξεριζωμό στον ιστότοπο Winter Oak, ο οποίος παρέχει αποσπάσματα από το έργο της Silvia Guerini και πληροφορίες για το έργο της.
