 |
Όταν το 2009 αποκαλύφθηκε το μεγαλύτερο επιστημονικό “HOAX” της γενιάς μας, η κλιματική αλλαγή.
Ο όρος Climategate επινοήθηκε αρχικά το 2009 για να περιγράψει το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσαν από τη Μονάδα Κλιματικής Έρευνας του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας (“CRU”). Τότε ο περισσότερος κόσμος δεν ασχολούνταν με την κλιματική αλλαγή. Προφανώς δεν ήξεραν πως πάνω σε αυτό το αφήγημα θα βασιζόταν μια ψυχοπαθής ελίτ με σκοπό να υποδουλώσει την ανθρωπότητα.
Οι αποστολείς και οι παραλήπτες των email αποτελούσαν μια λίστα με την επιστημονική ελίτ της IPCC [Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος]. Ήταν μια μικρή ομάδα επιστημόνων που επί χρόνια ασκούσε την μεγαλύτερη επιρροή στον παγκόσμιο συναγερμό για την υπερθέρμανση του πλανήτη, κυρίως μέσω του ρόλου που έπαιξε ο ΟΗΕ.
«Δεν μπορεί να επιτραπεί στο απελπιστικά διακυβευμένο επιστημονικό μας κατεστημένο να ξεφύγει από αυτό που έχει γίνει το μεγαλύτερο επιστημονικό σκάνδαλο της εποχής μας», έγραψε τότε ο αείμνηστος Κρίστοφερ Μπούκερ.
Το παρακάτω γράφτηκε από τον Christopher Booker και δημοσιεύτηκε από την The Telegraph στις 28 Νοεμβρίου 2009 .
Κλιματική αλλαγή: Το μεγαλύτερο επιστημονικό “HOAX” της γενιάς μας.
Μια εβδομάδα αφότου ο συνάδελφός μου James Delingpole , στο blog του στην Telegraph , επινόησε τον όρο «Climategate» για να περιγράψει το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσαν από τη Μονάδα Κλιματικής Έρευνας του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, η Google έδειχνε ότι η λέξη εμφανίζεται πλέον στο διαδίκτυο περισσότερο από εννέα εκατομμύρια φορές. Αλλά σε όλες αυτές τις εκατομμύρια αναφορές, ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος απο χιλιάδες έγγραφα έχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί.
Ο λόγος για τον οποίο ακόμη και ο George Monbiot του Guardian (γνωστός για τον περιβαλλοντικό και πολιτικό του ακτιβισμό) εξέφρασε πλήρη σοκ και απογοήτευση για την εικόνα που αποκαλύπτεται από τα έγγραφα, γιατί αυτή δεν είναι συγγραφείς απο κάποια απλή ομάδα ακαδημαϊκών. Είναι η μικρή ομάδα επιστημόνων που επί χρόνια ασκεί την μεγαλύτερη επιρροή στον παγκόσμιο συναγερμό για την υπερθέρμανση του πλανήτη από οποιαδήποτε άλλη, κυρίως μέσω του ρόλου που διαδραματίζουν στην καρδιά της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή.
Ο καθηγητής Philip Jones, διευθυντής της CRU, είναι υπεύθυνος για τα δύο βασικά σύνολα δεδομένων που χρησιμοποιεί η IPCC και για την σύνταξη των εκθέσεων της. Μέσω της σύνδεσής του με το Hadley Centre, το Μετεωρολογικο Γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο επιλέγει τους βασικούς επιστημονικούς συνεργάτες της IPCC, έγραψε πως το παγκόσμιο ρεκόρ θερμοκρασίας είναι το υψηλότερο από τα τέσσερα σύνολα δεδομένων θερμοκρασίας στα οποία βασίζονται η IPCC και οι κυβερνήσεις. Σύμφωνα με τις προβλέψεις τους ο κόσμος θα θερμανθεί σε καταστροφικά επίπεδα εκτός και αν δαπανηθούν τρισεκατομμύρια δολάρια για να το αποτρέψουν.
Ο Δρ Τζόουνς είναι επίσης βασικό μέρος της στενά δεμένης ομάδας Αμερικανών και Βρετανών επιστημόνων που είναι υπεύθυνοι για την προώθηση αυτής της ψευτικης εικόνας των παγκόσμιων θερμοκρασιών που μεταφέρεται από το γράφημα του Μάικλ Μαν, το οποίο πριν από 10 χρόνια ανέτρεψε την ιστορία του κλίματος δείχνοντας ότι, μετά από 1.000 χρόνια πτώσης, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έχουν εκτοξευθεί στο υψηλότερο επίπεδο στην καταγεγραμμένη ιστορία.
Δεδομένης της ψεύτικης αξιολόγησης από την IPCC, κυρίως για τον τρόπο που φαινόταν να παραβλέπει τη μακροχρόνια θερμή περίοδο του Μεσαίωνα όταν οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλότερες από αυτές που είναι σήμερα. Παρόλα αυτα το γράφημα έγινε το κεντρικό εικονίδιο ολόκληρου του ανθρωπογενούς κινήματος υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Από το 2003, ωστόσο, όταν οι στατιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του διαγράμματος αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά ως βασικά ελαττωματικές από έναν ειδικό Καναδό στατιστικολόγο Steve McIntyre , μαίνεται μια ολοένα και πιο έντονη μάχη μεταξύ των υποστηρικτών του Μάικλ Μαν και των υποστηρικτών του McIntyre, που έχουν αμφισβητήσει ολόκληρη τη στατιστική βάση πάνω στην οποία η IPCC και η CRU δομούν την ατζέντα τους.
Οι αποστολείς και οι παραλήπτες των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της CRU που διέρρευσαν αποτελούν μια λίστα με την επιστημονική ελίτ της IPCC, συμπεριλαμβανομένης όχι μόνο της «Ομάδας του Μάικλ Μαν», όπως και τον ίδιο τον Δρ Μαν, τον Δρ Τζόουνς και τον συνάδελφό τους στη CRU, Κιθ Μπρίφα, αλλά και τον Μπεν Σάντερ, υπεύθυνος για την άκρως αμφιλεγόμενη επανεγγραφή βασικών αποσπασμάτων στην έκθεση του 1995 της IPCC. Ο Kevin Trenberth, ο οποίος με παρόμοιο τρόπο ώθησε την IPCC να τρομοκρατεί για τη δραστηριότητα των τυφώνων. και ο Gavin Schmidt, δεξί χέρι του συμμάχου του Al Gore, του οποίου το αρχείο GISS των δεδομένων θερμοκρασίας επιφάνειας είναι το δεύτεροπιο σημαντικό από αυτό της ίδιας της CRU.
Πως αποκαλύφθηκε η απάτη μέσω των emails
Υπάρχουν τρία νήματα συγκεκριμένα στα έγγραφα που διέρρευσαν, τα οποία έχουν προκαλέσει κύμα σοκ στα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Ίσως το πιο προφανές, όπως συντάχθηκε με σαφήνεια από τον Willis Eschenbach (βλ. το blog του McIntyre Climate Audit και το blog του Anthony Watt Watts Up With That ), είναι η άκρως ανησυχητική σειρά απο email που δείχνει πώς ο Δρ Τζόουνς και οι συνάδελφοί του σχεδιάζουν για χρόνια τις δόλιες τακτικές με τις οποίες θα μπορούσαν να αποφύγουν τη δημοσιοποίηση των δεδομένων τους σε τρίτους βάσει της νομοθεσίας περί ελευθερίας της πληροφόρησης.
Έχουν βρει κάθε δυνατή δικαιολογία για να αποκρύψουν τα δεδομένα ιστορικού στα οποία βασίστηκαν τα ευρήματά τους και τα αρχεία θερμοκρασίας.
Αυτό από μόνο του έχει γίνει ένα μεγάλο σκάνδαλο, κυρίως η άρνηση του Δρ Τζόουνς να δημοσιοποιήσει τα βασικά δεδομένα από τα οποία η CRU αντλεί το τεράστιο ρεκόρ θερμοκρασίας της, το οποίο κορυφώθηκε το περασμένο καλοκαίρι με τον εκπληκτικό ισχυρισμό ότι πολλά από τα δεδομένα από όλο τον κόσμο απλώς χάθηκαν”. Το πιο ενοχοποιητικό από όλα είναι τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που οι επιστήμονες συμβουλεύονται να διαγράψουν μεγάλα κομμάτια δεδομένων, κάτι που θεωρείται ποινικό αδίκημα.
Η δεύτερη και πιο συγκλονιστική αποκάλυψη των εγγράφων που διέρρευσαν είναι πώς δείχνουν στους επιστήμονες να προσπαθούν να χειραγωγήσουν δεδομένα μέσω των ταλαιπωρημένων προγραμμάτων υπολογιστών τους, να δείχνουν πάντα προς τη μία επιθυμητή κατεύθυνση – να μειώσουν τις προηγούμενες θερμοκρασίες και να «προσαρμόσουν» τις πρόσφατες θερμοκρασίες προς τα πάνω. για να μεταφέρουν την εντύπωση μιας επιταχυνόμενης θέρμανσης. Αυτό εμφανίζεται τόσο συχνά (και όχι μόνο στα έγγραφα που σχετίζονται με δεδομένα υπολογιστή στο αρχείο Harry Read Me) που γίνεται το πιο ανησυχητικό στοιχείο ολόκληρης της ιστορίας. Αυτό έπιασε ο κ. McIntyre να κάνει ο Δρ Hansen με το ρεκόρ θερμοκρασίας πέρυσι (μετά από το οποίο ο Hansen αναγκάστηκε να αναθεωρήσει το ρεκόρ του).
Σε καθεμία από αυτές τις χώρες ήταν δυνατό για τους τοπικούς επιστήμονες να συγκρίνουν το επίσημο ρεκόρ θερμοκρασίας με τα αρχικά δεδομένα στα οποία υποτίθεται ότι βασίστηκε. Σε κάθε περίπτωση είναι ξεκάθαρο ότι έχει γίνει το ίδιο κόλπο – να μετατραπεί ένα ουσιαστικά επίπεδο διάγραμμα θερμοκρασίας σε γράφημα που δείχνει τις θερμοκρασίες να αυξάνονται σταθερά. Και σε κάθε περίπτωση αυτή η χειραγώγηση έγινε υπό την επιρροή της CRU.
Η τρίτη συγκλονιστική αποκάλυψη αυτών των εγγράφων είναι ο αδίστακτος τρόπος με τον οποίο αυτοί οι ακαδημαϊκοί αποφάσισαν να αποσιωπήσουν κάθε αμφισβήτηση των ευρημάτων στα οποία κατέληξαν με τέτοιες αμφίβολες μεθόδους – όχι απλώς αρνούμενοι να αποκαλύψουν τα βασικά τους δεδομένα αλλά δυσφημώντας οποιοδήποτε επιστημονικό περιοδικό τολμούσε να δημοσιεύσει τις εργασίες των αντιπάλων τους. Φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να καταπνίξουν την επιστημονική συζήτηση με αυτόν τον τρόπο, κυρίως διασφαλίζοντας ότι καμία έρευνα που διαφωνεί δεν θα βρει τον δρόμο της στις σελίδες των εκθέσεων της IPCC.
Υπό το φως των τελευταίων αποκαλύψεων, φαίνεται τώρα ακόμη πιο προφανές ότι αυτοί οι άντρες απέτυχαν να υποστηρίξουν αυτές τις αρχές που βρίσκονται στο επίκεντρο της γνήσιας επιστημονικής έρευνας και συζήτησης. Ήδη ένας έγκριτος επιστήμονας του κλίματος των ΗΠΑ, ο Δρ Εντουάρντο Ζορίτα, ζήτησε να αποκλειστεί ο Δρ Μαν και ο Δρ Τζόουνς από οποιαδήποτε περαιτέρω συμμετοχή στην IPCC.
Ο πρώην καγκελάριος Λόρδος (Nigel) Lawson, εγκαινιάζοντας την περασμένη εβδομάδα τη νέα του δεξαμενή σκέψης, το Global Warming Policy Foundation , δικαίως ζήτησε μια σωστή ανεξάρτητη έρευνα σχετικά με τα έγγραφα από τις διαρροές της CRU. Αλλά το απελπιστικά διακυβευμένο επιστημονικό μας κατεστημένο δεν μπορεί να ξεφύγει αυτού που έχει γίνει το μεγαλύτερο επιστημονικό σκάνδαλο της εποχής μας.
«Η πραγματική καταστροφή της υπερθέρμανσης του πλανήτη: Η εμμονή με την «Κλιματική Αλλαγή» του Κρίστοφερ Μπούκερ αποδεικνύεται η πιο δαπανηρή επιστημονική γκάφα στην ιστορία;
Δείτε ακόμα: Κλιματική Αλλαγή: Πως ένα φυσικό φαινόμενο μετατράπηκε σε απάτη
πηγή:
