Leak: Liberals Poised to Remove Covid Mandates - Even the ArriveCAN App
source
Clyde Do Something
September 19, 2022
Leak: Liberals Poised to Remove Covid Mandates - Even the ArriveCAN App
Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά // Αποσπάσματα
 |
| https://itravelpoetry.com Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά |
Αποσπάσματα
Ο νους βολεύεται, έχει υπομονή,
του αρέσει να παίζει· μα η καρδιά αγριεύει,
δεν καταδέχεται αυτή να παίξει, πλαντάει
και χιμάει να ξεσκίσει το δίχτυ της ανάγκης.
Ρωτώ, ξαναρωτώ χτυπώντας το χάος:
Ποιος μας φυτεύει στη γης ετούτη
χωρίς να μας ζητήσει την άδεια;
Ποιος μας ξεριζώνει από τη γης ετούτη
χωρίς να μας ζητήσει την άδεια;
Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο,
καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα.
Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται
όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντου.
Θέλω μια στιγμή, προτού με συντρίψουν,
ν΄ ανοίξω τα μάτια μου και να τις δω.
Αλλο σκοπό δε δίνω στη ζωή μου.
Θέλω να βρω μια δικαιολογία για να ζήσω
και να βαστάξω το φοβερό
καθημερινό θέαμα της αρρώστιας,
της ασκήμιας, της αδικίας και του θανάτου.
Ξεκίνησα από ένα σκοτεινό σημείο, τη Μήτρα·
οδεύω σ΄ ένα άλλο σκοτεινό σημείο, το Μνήμα.
Μια δύναμη με σφεντονάει μέσα από το σκοτεινό
βάραθρο· μια άλλη δύναμη με συντραβάει
ακατάλυτα στο σκοτεινό βάραθρο.
πηγη
ΚΆΠΟΤΕ ΥΠΉΡΧΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
 |
ΚΆΠΟΤΕ ΥΠΉΡΧΑΝ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ
 |
ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1950 Η... - Φωτογραφίες Μνήμες Παράδοση | |
 |
 |
 |
 |
Σπάνιες φωτογραφίες: Η καθημερινότητα των ανθρώπων στην Ελλάδα το 1950-1965
 |
H παλιά Κρήτη όπως δεν την έχετε ξαναδεί μέσα από φωτογραφίες ανθρώπων,
 |
 |
 |
|
ΚΆΠΟΤΕ ΥΠΉΡΧΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ .
ΚΆΠΟΤΕ ΥΠΉΡΧΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Death Penalty for Drug Dealers? Really Trump? Didn't You Push The Deadliest Drug On Americans?
 |
Death Penalty for Drug Dealers? Really Trump? Didn't You Push The Deadliest Drug On Americans?
video
source
Με την ματιά μου ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
Με την ματιά μου ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
πηγη
«Το εμβόλι# της Pfizer κατέστρεψε την υγεία μας, να πληρώσουν οι υπεύθυνοι» λέει η Χαρά και η Μαριλένα
«Το εμβόλι# της Pfizer κατέστρεψε την υγεία μας, να πληρώσουν οι υπεύθυνοι» λέει η Χαρά και η Μαριλένα
Όλα στη φόρα τα βγάζουν οι δύο κοπέλες που διέλυσαν την υγεία τους στην κυριολεξία από το τσίμπημα.
Η Χαρά και η Μαριλένα μιλούν στην εφημερίδα του Στέφανου Χίου, για τον εφιάλτη που έζησαν από τη στιγμή που προχώρησαν στην ιατρική πράξη.
«Η υγεία μας κατέρρευσε, η ζωή μας άλλαξε» λένε.
Οδηγήθηκαν στο ψυχιατρείο με ψυχικά προβλήματα και ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή.
Καταστράφηκε η ζωή τους από τη μία στιγμή στην άλλη. Οι δύο κοπέλες καταγγέλλουν το εμβόλι# της Pfizer για τον Γολγοθά που ανεβαίνουν.
πηγη
https://karditsastakara.wordpress.com/.
Το Δέος, ο ιερός τρόμος. Τι ‘ναι πέρα από τον ιερό τρόμο; ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
 |
ΑΛΕΞΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ
Το Δέος, ο ιερός τρόμος. Τι ‘ναι πέρα από τον ιερό τρόμο; ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
-Εγώ θέλω να μου πεις από που ερχόμαστε και που πάμε. Του λόγου σου τόσα χρόνια μαράζωσες απάνω στις Σολομωνικές*∙ θα ‘χεις στύψει δυο τρεις χιλιάδες οκάδες χαρτί∙ τι ζουμί έβγαλες;
Τόση αγωνία είχε η φωνή του Ζορμπά, που η πνοή μου κόπηκε, αχ, να μπορούσα να του ‘δινα μια απόκριση!
Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση, μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη, μήτε η Νίκη∙ μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος. Τι ‘ναι πέρα από τον ιερό τρόμο; ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
-Δεν απαντάς; έκαμε ο Ζορμπάς με αγωνία.
Δοκίμασα να δώσω στο σύντροφό μου να καταλάβει τι είναι ο ιερός τρόμος:
-Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά, Ζορμπά, αποκρίθηκα, απάνω σ' ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου. Το φυλλαράκι αυτό είναι η γης μας∙ τ' άλλα φύλλα είναι τ' αστέρια που βλέπεις να κουνιούνται μέσα στη νύχτα. Σουρνόμαστε απάνω στο φυλλαράκι μας, και το ψαχουλεύουμε με λαχτάρα∙ τ' οσμιζόμαστε, μυρίζει, βρωμάει∙ το γευόμαστε, τρώγεται∙ το χτυπούμε, αντηχάει και φωνάζει σαν πράμα ζωντανό.
Μερικοί άνθρωποι, οι πιο ατρόμητοι, φτάνουν ως την άκρα του φύλλου∙ από την άκρα αυτή σκύβουμε, με τα μάτια ανοιχτά, τα αυτιά ανοιχτά, κάτω στο χάος. Ανατριχιάζουμε. Μαντεύουμε κάτω μας το φοβερό γκρεμό, ακούμε ανάρια ανάρια το θρο που κάνουν τα φύλλα του γιγάντιου δέντρου, νιώθουμε το χυμό ν’ ανεβαίνει από τις ρίζες του δέντρου και να φουσκώνει την καρδιά μας. Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο, νογούμε σύγκορμα, σύψυχα, να μας κυριεύει τρόμος. Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει...
Σταμάτησα. Ήθελα να πω: «Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η ποίηση», μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε και σώπασα. -Τι αρχίζει; ρώτησε ο Ζορμπάς με λαχτάρα. Γιατί σταμάτησες;
-...Αρχίζει ο μεγάλος κίντυνος, Ζορμπά, είπα. Άλλοι ζαλίζουνται και παραμιλούν, άλλοι φοβούνται και μοχτούν να βρουν μιαν απάντηση, που να τους στυλώνει την καρδιά και λένε: "Θεός"∙ άλλοι κοιτάζουν από την άκρα του φύλλου το γκρεμό ήσυχα, παλικαρίσια και λένε: «Μου αρέσει». Ο Ζορμπάς συλλογίστηκε κάμποση ώρα∙ βασανίζουνταν να καταλάβει. -Εγώ, είπε τέλος, κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο∙ τον κοιτάζω και δεν φοβούμαι. Όμως και ποτέ, ποτέ δε λέω: Μου αρέσει. Όχι, δε μου αρέσει καθόλου! Δεν είμαι λεύτερος; Δεν υπογράφω!
Σώπασε, μα γρήγορα φώναξε πάλι:
-Όχι, δε θ' απλώσω εγώ στο Χάρο το λαιμό μου σαν αρνί και να του πω: «σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω!»
Δε μιλούσα∙ στράφηκε, με κοίταξε ο Ζορμπάς θυμωμένος.
-Δεν είμαι λεύτερος; ξαναφώναξε.
Δε μιλούσα. Να λες «Ναι!» στην ανάγκη, να μετουσιώνεις το αναπόφευγο σε δικιά σου λεύτερη βούληση -αυτός, ίσως, είναι ο μόνος ανθρώπινος δρόμος της λύτρωσης. Το 'ξερα, και γι αυτό δε μιλούσα. Ο Ζορμπάς είδε πως δεν είχα πια τίποτα να πω, πήρε το κλουβί σιγά σιγά, να μην ξυπνήσει ο παπαγάλος, το τοποθέτησε δίπλα από το κεφάλι του και ξάπλωσε.
-Καληνύχτα, αφεντικό, είπε∙ φτάνει.
Ζεστός νοτιάς φυσούσε πέρα από το Μισίρι και μέστωνε τα τζερτζεβατικά και τα φρούτα και τα στήθια της Κρήτης. Τον δέχουμουν να περιχύνεται στο μέτωπο, στα χείλια μου και στο λαιμό, κι έτριζε και μεγάλωνε, σα να ‘ταν πωρικό, το μυαλό μου.
Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν ήθελα. Δε συλλογίζουμουν τίποτα∙ ένιωθα μονάχα, στη ζεστή ετούτη νυχτιά, κάτι μέσα μου, να μεστώνει. Έβλεπα, ζούσα καθαρά το καταπληχτικό ετούτο θέαμα: ν' αλλάζω. Ό,τι γίνεται πάντα στα πιο σκοτεινά υπόγεια του στήθους μας, γίνουνταν τώρα φανερά, ξέσκεπα, μπροστά μου. Κουκουβιστός στην άκρα της θάλασσας, παρακολουθούσα το θάμα.
Τ' αστέρια θάμπωσαν, ο ουρανός φωτίστηκε, κι απάνω στο φως χαράχτηκαν με ψιλό κοντύλι τα βουνά, τα δέντρα, οι γλάροι. Ξημέρωνε.
[.....]
πηγη
BECAUSE WE LIKE THE TRUTH
Subscribe to:
Posts (Atom)
POPULAR POSTS OF ALL TIME
-
World Economic Forum Suggests There Are “rational” Reasons to Microchip Your Child By Didi Rankovic The latest highly controversial techn...
-
Sudden Dead Doctor Syndrome: 'Unknown' Causes Overtakes Cancer and Heart Disease as the Leading Cause of Death Published August 2...
-
Australian Government Department of Health has no record of a “COVID-19 virus” isolated/purified from any human on the planet A colleague ...
-
The Unvaccinated Will Be Vindicated: A 100K Thank You to the Citizen Heroes of Our Time Published August 16, 2022 video https://rumble.com...
-
This methane-catching face mask for cows is being trialled by one of the UK's largest meat producers Prince Charles backs face masks f...
-
EU: They are preparing new lockdowns and its limitation circulation of citizens with excuse the climate change! The coronavirus was j...
-
Twitter whistleblower Peiter Zatko claims 90% of Twitter users are bots, fake accounts ‘Military grade psy-op’: Twitter whistleblower vind...
-
Justin Trudeau, Fergus, Guilbeault get BRUTALLY HECKLED Outside Parliament source: Moose on the Loose 60.9K subscribers • 10 Oct 2024 dios...
-
Shutterstock Canadian doctor sounds alarm over 13 ‘sudden’ deaths among physicians since COVID jab rollout 'Remember, these are YOUNG,...
-
See how she says she became a female photographer after the vaccine: "WHY did they do this to us???"! The image is shocking N...
