 |
| Ιούδας ο Ισκαριώτης: Προδότης ή Άγιος; |
Πρώτη δημοσίευση στις 17 Απριλίου 2020
Φίλοι οι Χριστιανοί, φιλτάτη δε η Αλήθεια!
Εάν ο Χριστός ήρθε για να λυτρώσει τον κόσμο από την αμαρτία, όπως πιστεύουν οι Χριστιανοί – άσχετα τώρα αν επί 2000 χρόνια ο “χριστιανικός” κόσμος κάθε άλλο παρά λυτρωμένος δείχνει να είναι – και αν αυτό το γνώριζε ο ίδιος και διαισθάνθηκε ότι πλησίαζε η ώρα της θυσίας του, τότε γιατί κρυβόταν για να μην τον πιάσουν οι επίδοξοι σταυρωτές του;
Γιατί κρυβόταν τόσο προσεκτικά, ώστε να χρειαστεί ένας Ιούδας για να τον προδώσει στους διώκτες του;
Απλά λογικά ερωτήματα θέτω, και τα έθεσα πρώτα, πριν από πολλά χρόνια, στον εαυτό μου.
Γιατί δηλαδή έπρεπε να κρύβεται ο Ιησούς για να μην συλληφθεί και να εκπληρώσει αυτό που ήταν “γεγραμμένο” γι’ αυτόν, δηλαδή τον προορισμό της ενσάρκωσής του επί της γης για να σηκώσει δια της θυσίας του τις αμαρτίες του κόσμου;
Γιατί έπρεπε να αναλάβει τον βρώμικο ρόλο του προδότη και να κολαστεί ένας από τους 12 μαθητές του, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ώστε να συλληφθεί ο Ιησούς από τη φρουρά του Σανχεντρίν και Ρωμαίους στρατιώτες για να δικαστεί και να καταδικαστεί στο σταυρικό θάνατο που θα λύτρωνε τους ανθρώπους από την αμαρτία;
Και γιατί ο Ιησούς, που ήθελε να λυτρώσει όλους τους ανθρώπους με τη θυσία του, δεν απέτρεψε τον Ιούδα από την αμαρτία της προδοσίας, προσερχόμενος αυτοβούλως σ’ αυτούς που τον καταζητούσαν;
Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, μάλιστα, ο Ιησούς φέρεται να είπε ότι καλύτερα θα ήταν για τον προδότη του να μην είχε γεννηθεί! Τόσο βαρύ ήταν το αμάρτημα της προδοσίας!
«Ο μεν Υιός του ανθρώπου υπάγει, καθώς είναι γεγραμμένον περί αυτού• ουαί δε εις τον άνθρωπον εκείνον, διά του οποίου ο Υιός του ανθρώπου παραδίδεται• καλόν ήτο εις τον άνθρωπον εκείνον, να μην είχε γεννηθή». (Κατά Ματθαίον 26: 24)
Μα αν δεν είχε γεννηθεί ο Ιούδας, ή ένας κάποιος “Ιούδας”, και εφόσον ο Ιησούς, για δικούς του λόγους, δεν ήθελε να παραδοθεί οικειοθελώς στο “εκούσιο” πάθος του, πώς θα λυτρωνόταν ο κόσμος από την αμαρτία;
Καταλάβατε τώρα το θέατρο των συγγραφέων-αντιγραφέων των Ευαγγελίων και την υποκρισία των Χριστιανών γύρω από την προδοσία του Ιούδα, που κάθε Πάσχα τον καίνε (Κάψιμο του Ιούδα), αντί να τον έχουν ανακηρύξει κορυφαίο άγιο του Χριστιανισμού, διότι κολάστηκε για να συμβάλει στη λύτρωσή τους με το αίμα του Χριστού;
Κοινό νου χρησιμοποιώ και όχι σοφιστίες.
Μάλιστα, στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο διαβάζουμε ότι ο Σατανάς εισήλθε στον Ιούδα αφού του έδωσε ο Ιησούς το βρεγμένο ψωμί. Δηλαδή πρώτα ο Ιησούς ανέθεσε στον Ιούδα την βρώμικη δουλειά της προδοσίας και μετά μπήκε ο διάβολος στην καρδιά του Ιούδα! Είναι σαν ο ίδιος ο Ιησούς να έστειλε τον διάβολο στην καρδιά του Ιούδα, αναθέτοντάς του μια αποστολή, η συνέπεια της οποίας θα ήταν να κολαστεί η ψυχή του για την εκπλήρωση της δικής του λυτρωτικής αποστολής!
Κι αυτό για να μην παραδοθεί ο ίδιος οικειοθελώς και τρωθεί το κύρος του ως “Βασιλιά των Ιουδαίων”, όπως γράφτηκε στην επιγραφή του Σταυρού. Διότι ένας περήφανος βασιλιάς ποτέ δεν παραδίδεται εκουσίως στον εχθρό, χρειάζεται κάποιον προδότη! Καταλάβατε;
Δείτε τα σχετικά εδάφια:
«Αφού είπε ταύτα ο Ιησούς, εταράχθη την ψυχήν και εμαρτύρησε και είπεν: Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι εις εξ υμών θέλει με παραδώσει.
Έβλεπον λοιπόν εις αλλήλους οι μαθηταί, απορούντες περί τίνος λέγει.
Εκάθητο δε κεκλιμένος εις τον κόλπον του Ιησού εις των μαθητών αυτού, τον οποίον ηγάπα ο Ιησούς. Νεύει λοιπόν προς τούτον ο Σίμων Πέτρος δια να ερωτήση τις είναι εκείνος, περί του οποίου λέγει.
Και πεσών εκείνος επί το στήθος του Ιησού, λέγει προς αυτόν: Κύριε, τις είναι;
Αποκρίνεται ο Ιησούς: Εκείνος είναι, εις τον οποίον εγώ βάψας το ψωμίον θέλω δώσει. Και εμβάψας το ψωμίον δίδει εις τον Ιούδαν Σίμωνος τον Ισκαριώτην.
Και μετά το ψωμίον, τότε εισήλθεν εις εκείνον ο Σατανάς.
Λέγει λοιπόν προς αυτόν ο Ιησούς: Ό,τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον». (Κατά Ιωάννην 13: 21-27)
Αυτά τα ολίγα για τον (Άγιο;) Ιούδα τον Ισκαριώτη, και ο “έχων ώτα ακούειν, ακουέτω”.
πηγή:
https://www.seferou-maria.gr/ioudas-o-iskariotis-prodotis-i-agios/.
