April 11, 2024

California On Alert As San Andreas Fault Gears Up For Major Earthquake

April 11, 2024 Niamh Harris

California could experience a major earthquake this year according to a study that tracks San Andreas Fault activity

The famous fault line that runs through California could be months away from having the largest seismic event in two decades.

The new study has found quakes happen every 22 years at the Parkfield section of the San Andreas Fault in central California, which runs through Eureka and ends just past Palm Springs.

Parkfield is suspected to be nearing the end of its quiet period and an earthquake could strike the fault line this year, according to the study’s lead researcher.

Metro reports: Measurements there are behaving a bit oddly, though, according Luca Malagnini, the director of research at the National Institute of Geophysics and Volcanology in Italy.

He told Live Science that he suspects there will be a quake in the area at some point this year – but not necessarily at Parkfield.

At the moment, there are no telltale signs which could indicate cracks precipitating an imminent quake, according to a study published in the journal Frontiers in Earth Science last month.

Mr Malagnini said the variation in attenuation measurements has dropped very low since 2021, however, and that this happened before the last rupture there on September 28, 2004.

‘We are waiting,’ he said.

The faultline has so far been predictable as far as geology goes, generally experiencing an earthquake around every 22 years (so by that measure, it would next occur in 2026).

Years when the quake has been overdue are generally when another quake elsewhere on the fault has taken pressure off.

However, there has not been a similar pressure-relieving event this time, so scientists don’t expect it to be overdue.

Mr Malagnini’s study looked at seismic wave attenuation, which is how sound waves lose energy as they move and depends on the permeability of rock.

Given that cracks up to 1.5km can open up before a quake, the sound conduction quality of the rock changes in that time too.

‘However, the behavior of the attenuation parameter in the last few years seems substantially different from the one that characterised the years prior to the 2004 mainshock,’ the study says.

source:

https://thepeoplesvoice.tv/california-on-alert-as-san-andreas-fault-gears-up-for-major-earthquake/.

https://thepeoplesvoice.tv/author/phytoforce/.

dioskourosnews.com
BECAUSE WE LIKE THE TRUTH

You can find us on Twitter
https://twitter.com/SpartacusGr2

WELCOME TO THE GREATEST WORLDWIDE MILITARY INTELLIGENCE STING OPERATION IN HISTORY!

First published on April 11th, 2024.

video:

https://www.bitchute.com/video/dfxoi9WkOeKJ/.

source:

wil paranormal

https://www.bitchute.com/profile/VQgme2dGjw6m/.

And Treason Is Only The Beginning!
Welcome To The Greatest Worldwide Military Intelligence Sting Operation in History!
You’re Watching A Scripted Movie! And You’re Going To LOVE The Way This Movie Ends! Hold The Line! We’re Almost There!
The BEST Truly is Yet To Come! It Will Be Sudden, Swift, Soon And Unexpected!
Trump Will Not Return as The President of The Bankrupt U.S. Corporation, but rather The President of The New Republic of These United States!
In this New American Republic We The People have all the power. There is NO FEDERAL INCOME TAX! And America returns to The Gold Standard!

dioskourosnews.com

BECAUSE WE LIKE THE TRUTH

You can find us on Twitter

https://twitter.com/SpartacusGr2

Danielle Smith DESTROYS Trudeau, Tells Him HOW To Do HIS JOB

source:

Moose on the Loose

36.8K subscribers

dioskourosnews.com

BECAUSE WE LIKE THE TRUTH

You can find us on Twitter

https://twitter.com/SpartacusGr2

Είναι η Ρωσία η νέα κιβωτός του Νώε;

Antonio Catalano

Καταλαβαίνουμε όλο και καλύτερα γιατί η Ευρώπη που μιλάει με τη φωνή του Στόλτενμπεργκ θεωρεί τη Ρωσία ορκισμένο εχθρό της, γι’ αυτό πρέπει να σχηματίσουμε ένα κοινό μέτωπο για να τη γονατίσουμε και να την επαναφέρουμε στις παλιές καλές μέρες του Γέλτσιν, όπου οι γκάνγκστερ τής διεθνούς οικονομίας κυριαρχούσαν έκλεβαν πρώτες ύλες και παιδιά.

Για αυτήν την Ευρώπη σε ελεύθερη πτώση στον γκρεμό του τίποτα, η Ρωσία είναι η ιστορική μνήμη που πρέπει να καταστραφεί, η παράδοση που πρέπει να διαγραφεί, ο εφιάλτης του κοινού πολιτισμού από τόν οπίο αποστάτησε και αρνείται. Για αυτήν την Ευρώπη που αρνείται και αποκηρύσσει τον εαυτό της, η Ρωσία είναι η εμμονή της δικής της ψευδούς συνείδησης, η μνήμη του χαμένου της εαυτού, η εικόνα της δικής της χαμένης ταυτότητας.

Ας ξεκαθαρίσουμε, η Δύση είναι ένας κόσμος σε πλήρη αποσύνθεση, οικονομικώς, κοινωνικώς, πολιτιστικώς, ηθικώς, ο κύριος στόχος της φαίνεται να είναι η ακύρωση κάθε λάμψης ανθρώπινης αντίστασης που βασίζεται στην υπεράσπιση του προφανούς. Ένας κόσμος που αποφάσισε να αμφισβητήσει την ίδια την ανθρώπινη φύση, που χαίρεται να πηγαίνει ενάντια στη φύση, η οποία επιπλέον διεκδικεί το δικαίωμα να επιβάλλει τη διαστροφή της στον υπόλοιπο κόσμο.

Στην πραγματικότητα, ένας κόσμος που θεωρεί την οικειοθελή εισαγωγή της εγκυμοσύνης στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως τη μεγαλύτερη έκφραση ελευθερίας. πού πιστεύει ότι είναι μια επιβεβαίωση της ελευθερίας, ενάντια στις διακρίσεις λόγω φύλου, που παρακινεί τους ανηλίκους να εμποδίζουν την ορμονική τους ανάπτυξη περιμένοντας να αποσαφηνιστεί η ταυτότητα φύλου τους; ή που υιοθετεί, όπως στο Πανεπιστήμιο του Τρέντο, το «υπερεκτεταμένο θηλυκό», για το οποίο θα χρησιμοποιούνται μόνο γυναικείοι όροι εντός του πανεπιστημίου, «για μια γλώσσα που σέβεται τις διαφορές»· ή που απορρίπτει, μαζί με τον Δήμο του Μιλάνου, ένα άγαλμα της μητρότητας που αντιπροσωπεύεται από μια γυναίκα που θηλάζει ένα παιδί επειδή «το γλυπτό αντιπροσωπεύει αξίες που δεν μπορούν να μοιραστούν καθολικά όλοι οι πολίτες», όπως διακήρυξε ο δήμαρχος Sala. Μια λίστα που, δυστυχώς, θα μπορούσε να συνεχιστεί για μέρες.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυξάνεται μεταξύ πολλών η ιδέα ότι η Δύση πολεμά μια σταυροφορία εναντίον της Ρωσίας για να ανατρέψει τον «παραδοσιακό» κόσμο, τον κόσμο που επιτρέπει στον άνθρωπο να αισθάνεται μέρος μιάς παγκόσμιας koinè τάξης και όχι ένα γρανάζι σε ένα τρανς και μετα-ανθρώπινο σύστημα. στην οποία το άτομο γίνεται παράρτημα μιας τεχνητής νοημοσύνης που οδηγείται από τρελά και διεστραμμένα μυαλά.

Σύμφωνα με τον αναλυτή Ντμίτρι Τρένιν, η Ρωσία έχει επιστρέψει σε μια επαναστατική κατάσταση. Αφού προσπάθησε να προσαρμοστεί στην παγκόσμια τάξη που ήθελαν οι ΗΠΑ, συνειδητοποίησε ότι δεν πήγαινε πουθενά, οπότε άρχισε να αντεπιτίθεται. Ο Τρένιν υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων, αν και με πολύ διαφορετικούς τρόπους, η χώρα έγινε και πάλι επαναστατική δύναμη. Ενώ η Κίνα εξακολουθεί να σκέφτεται να βελτιώσει τη θέση της στην υπάρχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, η Ρωσία θεωρεί αυτή την κατάσταση ως ανεπανόρθωτη, γι’ αυτό κινείται προς μια παγκόσμια εναλλακτική. Επομένως, αντί να την αναγκάσει να αλλάξει για να προσαρμοστεί στο δυτικό μοντέλο, η ρωσοφοβική πίεση οδήγησε τη Ρωσία να ανακαλύψει ξανά τον εαυτό της, να επανεξετάσει την ταυτότητά της με όρους πολιτισμού διαφορετικού από αυτόν της πολιτικής Δύσης.

Είναι γεγονός ότι η Ρωσία γίνεται όλο και περισσότερο σημείο αναφοράς για όλους εκείνους τους λαούς που αισθάνονται την ανάγκη να απομακρυνθούν από τη δυτική κυριαρχία. Σκεφτείτε τις σχέσεις με τις αφρικανικές χώρες, τις οποίες φρόντισε η Ρωσία με εξαιρετική προσοχή, από τον ρόλο της διαχείρισης του χρέους μέχρι τον ρόλο του παρόχου ασφάλειας (εξοπλισμών). Η Ρωσία, όπως λέει ο Pino Cabras, έχει πλέον αναπτύξει παγκόσμια συνείδηση και η ίδια η στρατιωτική ασφάλεια δεν είναι πλέον θέμα που αφορά μόνο τα δικά της σύνορα, γι’ αυτό χρειάζεται να δημιουργήσει ένα σύστημα σχέσεων. Και, γεγονός που πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά, στη Ρωσία εξετάζεται εξαιρετικά προσεκτικά το ενδεχόμενο ανοίγματος σε νέες μεταναστευτικές ροές.

Είναι η Ρωσία η νέα κιβωτός του Νώε;

Εν ολίγοις, η Ρωσία δεν φαίνεται πλέον να έχει αυτόν τον ευλαβικό φόβο προς τη Δύση, δείχνει ότι έχει αναπτύξει μια νέα ιστορική συνείδηση, έρχεται σε αντίθεση με την υστερία των ευρωπαϊκών κυρίαρχων τάξεων με τη σταθερή της πρόθεση να μην έχει πλέον σεβασμό για τα ίδια τα δυτικά ιερά. Ευρωπαϊκές άρχουσες τάξεις που δείχνουν πρόθυμες να θυσιάσουν τους αντίστοιχους λαούς τους στο όνομα μιας τάξης που δεν υπόσχεται τίποτα καλό, τόσο σε οικονομικό-κοινωνικό όσο και σε ανθρώπινο επίπεδο, και θα έλεγα ακόμη και «πνευματικό».

Με τις ΗΠΑ που, όπως κυνικά ήταν πρόθυμες να πολεμήσουν μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό, φαίνονται εξίσου κυνικά πρόθυμες να πολεμήσουν μέχρι και τον τελευταίο Ευρωπαίο, μόνο και μόνο για να αποφύγουν την άμεση επέμβαση.

σχόλιο :ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ.

Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑΣ.

πηγή https://amethystosbooks.blogspot.com/2024/04/blog-post_25.html.

https://romioitispolis.gr/einai-i-rosia-i-nea-kivotos-toy-noe/.

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/SpartacusGr2\

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Ο «κοσμοκαλόγερος» των ελληνικών γραμμάτων

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Ο «κοσμοκαλόγερος» των ελληνικών γραμμάτων

Έλληνας διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/1144

© SanSimera.gr

Διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου 1851. Ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του δάσκαλου και ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ (1817-1897) και της Γκιουλώς Μοραΐτη (1822-1896). Έτσι, ο νεαρός Αλέξανδρος μεγάλωσε μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του και στη Σκόπελο, φοίτησε κατόπιν στο γυμνάσιο της Χαλκίδας και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα (Βαρβάκειο) με χίλιες δυο στερήσεις. Το 1874 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν πήρε το δίπλωμά του.

Φύση ασκητική ο Παπαδιαμάντης, στα είκοσί του πήγε στο Άγιο Όρος μαζί με τον εξάδελφό του, επίσης διηγηματογράφο, Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, για να προσκυνήσει, όπως έλεγε ο ίδιος. Πάντως, δεν έμεινε πολύ εκεί. Γύρισε στην Αθήνα και όλη του η ζωή κύλησε λιτά και ασκητικά ανάμεσα στη βιοπάλη, τη συγγραφή και την εκκλησία. Επί χρόνια ήταν ο τακτικός ψάλτης στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στο Μοναστηράκι και από τα μικρά του χρόνια ως το θάνατό του η πιο αγαπημένη του ενασχόληση ήταν η μελέτη εκκλησιαστικών βιβλίων.

Ο Παπαδιαμάντης πολύ νέος άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσίευε ιδίως μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων από τα αγγλικά και γαλλικά, γλώσσες που τις έμαθε μόνος του. Παράλληλα, άρχισε και το καθαυτό λογοτεχνικό του έργο. Τα πρώτα χρόνια καταγίνεται με ιστορικά μυθιστορήματα: «Μετανάστις (1880), «Οι Έμποροι των Εθνών» (1883), «Η Γυφτοπούλα» (1884). Γράφει και μερικά ποιήματα.

Γρήγορα, όμως, βρήκε τον αληθινό του δρόμο και στράφηκε προς το διήγημα. Ο «Χρήστος Μηλιόνης» (1885), εμπνευσμένος από ένα δημοτικό τραγούδι, είναι η απαρχή της στροφής αυτής. Από το 1885 καταγίνεται αποκλειστικά μ’ αυτό το είδος. Γράφει μικρά και μεγάλα διηγήματα (νουβέλες): «Η Χολεριασμένη (1901), «Ο Πεντάρφανος» (1905), «Ο Νεκρός ταξιδιώτης (1910), «Η Φόνισσα» (1903), «Οι Μάγισσες (1900), «Η Νοσταλγός» (1894), τα «Χριστουγεννιάτικα διηγήματα», τα « Πρωτοχρονιάτικα διηγήματα και τα «Πασχαλινά διηγήματα».

Το πλούσιο διηγηματικό του έργο, με θέματα και τύπους από τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας ή την απλοϊκή ζωή της κοινωνίας της Σκιάθου, τον παρουσιάζει συγγραφέα του είδους, που λέγεται ηθογραφία. Αλλά η ηθογραφία του είναι μόνο ο σκηνικός διάκοσμος, όπου κινούνται τα πρόσωπα και ξετυλίγονται τα γεγονότα. Ο Παπαδιαμάντης δεν αντιγράφει ήθη και έθιμα. Βλέπει τη λαϊκή ψυχή, ζει τις εκδηλώσεις και αποτυπώνει όλα αυτά στο έργο του, ένα έργο τελείως προσωπικό και ιδιότυπο ως προς την εκλογή των θεμάτων, την έμπνευση και τη γλώσσα.

Ο Παπαδιαμάντης αγάπησε την απλοϊκή ζωή, τη νοσταλγούσε και την ονειροπολούσε συνεχώς και είχε το μεγάλο μυστικό να μεταμορφώνει τα ονειροπολήματά του σε εκλεκτά διηγήματα. Ασφαλώς τέτοιες ώρες νοσταλγίας και ονειροπόλησης έπλασε τα «Ρόδινα Ακρογιάλια» (1908), «Ολόγυρα, στη λίμνη» (1892), «Το Αστεράκι» (1909), «Το μοιρολόγι της φώκιας»(1908) κ.ά. Τέτοιες ώρες, επίσης, καθώς έσκυβε πάνω από τον ανθρώπινο πόνο, έγραψε τη «Μαυρομαντηλού» (1891), τη «Σταχομαζώχτρα» (1889), το «Σπιτάκι στο λιβάδι» (1896), την «Υπηρέτρα» (1888) ή το μικρό αριστούργημα «Στο Χριστό στο κάστρο» (1892).

Στο προσωπικό ύφος του Παπαδιαμάντη ανήκουν ακόμα η έντονη λατρεία της φύσης, η θρησκευτική ευλάβεια και η βυζαντινή μελωδία, που είναι διάχυτη στο έργο του. Άλλωστε, το λέει και ο ίδιος: «Όσον ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη».

Ιδιόμορφη είναι και η γλώσσα του Παπαδιαμάντη, επηρεασμένη από τα εκκλησιαστικά βιβλία. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει ούτε τη σαφήνεια και κατανόηση, ούτε το να έχουν οι φυσικές του περιγραφές, ποίηση αληθινή.

Γενικά, ο Παπαδιαμάντης χάρισε σελίδες αριστοτεχνικές στη νεοελληνική λογοτεχνία και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους διηγηματογράφους μας. Ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης στο δοκίμιό του για τον Μακρυγιάννη έγραψε: «Ο Μακρυγιάννης είναι ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, αν όχι ο πιο μεγάλος, γιατί έχομε τον Παπαδιαμάντη».

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έζησε τον περισσότερο χρόνο του στην Αθήνα και όταν κατάλαβε το τέλος του, αναζήτησε την αγαπημένη του Σκιάθο, όπου και πέθανε από πνευμονία τα ξημερώματα της 3ης Ιανουαρίου 1911.

Παπαδιαμάντης Αυτοβιογραφούμενος

Εγεννήθην εν Σκιάθω, τη 4η Μαρτίου 1851. Εβγήκα από το Ελληνικόν Σχολείον εις τα 1863, αλλά μόνον τω 1867 εστάλην εις το Γυμνάσιον Χαλκίδος, όπου ήκουσα την Α και Β τάξιν. Την Γ εμαθήτευσα εις Πειραιά, είτα διέκοψα τας σπουδάς μου και έμεινα εις την πατρίδα. Κατά Ιούλιον του 1872 υπήγα εις το Άγιον Όρος χάριν προσκυνήσεως, όπου έμεινα ολίγους μήνας. Τω 1873 ήλθα εις Αθήνας και εφοίτησα εις την Δ του Βαρβακείου. Τω 1874 ενεγράφην εις την Φιλοσοφικὴν Σχολήν, όπου ήκουα κατ' εκλογήν ολίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ιδίαν δε ησχολούμην εις τα ξένας γλώσσας.
Μικρὸς εζωγράφιζα Αγίους, είτα έγραφα στίχους, και εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. Τω 1868 επεχείρησα να γράψω μυθιστόρημα. Τω 1879 εδημοσιεύθη «Η Μετανάστις» , έργον μου, εις το περιοδικὸν «Σωτήρας». Τω 1882 εδημοσιεύθη «Οι έμποροι των Εθνών» εις το «Μὴ χάνεσαι». Αργότερα έγραψα περί τα εκατόν διηγήματα, δημοσιευθέντα εις διάφορα περιοδικά και εφημερίδας.

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/SpartacusGr2\