Ο Έλληνας έχει κάθε δικαίωμα να γνωρίζει την πραγματική του Ιστορία: Πως ο Χριστιανισμός “σταύρωσε” τον Ελληνισμό!
Πριν ξεκινήσουμε, πρέπει να πούμε πως η εποχή του διαδικτύου προβάλλει πολλές αλήθειες μέσω της συσωρευμένης αλλα και απαγορευμένης για αιώνες γνώσης. Γνώσεις που ανήκαν σε ελάχιστους κι όποιος τολμούσε να έχει απορίες, ριχνόταν στη πυρά (και μεταφορικά και κυριολεκτικά), χωρίς δεύτερη σκέψη.
Κυρίως τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια αυξανόμενη πολεμική των Ελλήνων εναντίον του Χριστιανισμού. Αυτή η πολεμική παρουσιάζει ως βάρβαρη την φύση του χριστιανισμού και τον κατηγορεί, ότι εξαφάνισε βίαια τον ελληνισμό. Πράγματι, πολλές είναι οι ιστορικές καταγραφές που μιλούν για βασανιστήρια, ομαδικές σφαγές και διωγμούς εναντίον των Ελλήνων απο την εκχριστιανισμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (ανατολική Ρώμη, ή άλλιώς… Βυζάντιο)!
Όποιος αρνείται αυτές τις ιστορικές καταγραφές δεν είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και δε τον διακατέχει το αίσθημα δικαιοσύνης. Λοιπόν, ας το παραδεχτούμε, η ιστορική αλήθεια θαμμένη για αιώνες βγαίνει στο φως και δεν είναι μόνο για λίγους και εκλεκτούς!
Είναι πράγματι λυπηρό που ακόμα εθελοτυφλούμε ως προς τις αποδείξεις τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος. Αν μάλιστα κανείς ψάξει ξένα αντίγραφα της αγίας γραφής θα βρεί πολλά παραδείγματα μισελληνισμού που στα ελληνικά μεταφρασμένα δεν υπάρχουν, ή παρουσιάζονται εντελώς διαφορετικά.
Πολλές φορές μου λένε ότι δεν πρέπει να μιλάω γιαυτά, γιατί ερευνώ μόνο την μια πλευρά και αγνοώ την άλλη. Αν και δεν ισχύει, θα τους δώσω ένα δίκιο γιατί δεν είναι εύκολο να υποτιμάς με τέτοιο βάναυσο τρόπο την νοϋμοσύνη σου. Απο τις πρώτες κιόλας γραμμές, η Αγία Γραφή, επιχειρεί να δοκιμάσει την νοημοσύνη σου. …Την πρώτη μέρα της Δημιουργίας έφτιαξε το φως και την τέταρτη τον ήλιο…
Αλλα ας πάμε στο ζητούμενο, να δούμε μερικά παραδείγματα χωρίων της αγίας γραφής που μιλούν για Έλληνες:
Δευτερονόμιον κεφ Ζ εδάφιο 5: Τους βωμούς αυτών ( Ελληνων) καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά αυτών κατακαύσετε πυρι…
Κατα Μάρκον, κεφ Ζ,24-28: ο Ιησους αποκαλεί τους Έλληνες σκυλιά (κυναριοις).To ιδιο συμβαίνει και στο κατα Ματθαίον κεφ ΙΕ 26… « δεν ειναι σωστό να παίρνεις το ψωμί απο τα παιδιά και να το δίνεις στα κυνάρια..Ελληνες» (στο επεισόδειο με την Ελληνίδα μάνα).
Ζαχαριας κεφ Θ, εδαφιο 13-14: και θα εξεγείρω τα παιδια σου Σιων εναντια στα παιδιά των Ελλήνων… και τα παιδιά σου θα συντρίψουν τους Έλληνες με πέτρες απο τις σφεντόνες τους και θα τους πιουν το αιίμα σαν κρασί
(Πολλά απο αυτά τα ακούμε και σήμερα με τη μορφή ψαλμών.)
Ησαιας κεφ Θ: «και ραξει (τσακισει) ο Θεος τους επανισταμενομενους επ’ορος Σιων επ’αυτους και τους εχθρους αυτων διασκεδασει (σκορπισει) Συριαν αφ’ηλιου ανατολων και τους Ελληνας αφ’ηλιου δυσμων τους κατεσθιοντας τον Ισραηλ ολω τω στοματι…»
Ιεζεκιηλ κεφ λ 5: «Περσαι και Κρήτες… και πάντες οι επιμικτοι και των υθιων της διαθηκης μου μαχαιρα πεσουνται εν αυτη…»
Απ. Παυλος «προς Τιτον» κεφ Α: «…Κρητες αει ψευσται, κακα θηρια, γαστερες αργαι η μαρτυρια αυτη εστιν αληθης…»
Απ. Παυλος «Πραξεις Αποστολων» κεφ ΚΑ, 28-29: «..μεχρι και Ελληνες εβαλε μεσα στο ιερο (των Εβραιων) και μολυνε τον αγιο τουτο τοπο»
Ιωάννης Χρυσόστομος «Έλληνες Πατέρες της εκκλησίας» τομος 18, 113: «…οι
Έλληνες φερουν λόγους ματαίους και ακάθαρτους…
Ιωάννης Χρυσόστομος «Ελληνες Πατέρες της εκκλησιας» τομος 34, 497: οι Έλληνες ειναι εστιγματισμένοι, χειρότεροι απο τους χείρους που πασαλείβονται με περιττώματα.
Ιωαννης Χρυσόστομος «Έλληνες Πατέρες της εκκλησιας» τομος 34, 497: … Ακόμα και τα ζώα ειναι πιο σοφά απο τους Έλληνες.
Ιωαννης Χρυσόστομος «..οι απόστολοι κατατρόπωσαν τους βάρβαρους και τους Έλληνες και καθε αλλο έθνος.
Ιωαννης Χρυσοστομος «Επιστολη προς Εφεσιους»: «…τα παιδια να υπακούτε στους γονείς σας… οταν ομως ο γονιός σας ειναι Έλλην τοτε το παιδι δεν πρεπει να υπακούει…»,
Ιωαννης Χρυσόστομος: «Πλάτων δε, ο δόκων Ελλήνων σοφότερος γεγηνήσθαι εις πάσην φλυαρίαν εχώρησεν….. κατηγορεί τους Έλληνες φιλοσόφους οτι αντέγραψαν τους Έβραιους φιλόσοφους (!!!) και τη βίβλο.
Το ίδιο λέει και ο ΤΑΤΙΑΝΟΣ: εγραψε κι αυτος εργο «Προς Ελληνες»… και είπε «οι Έλληνες ΔΕΝ δημιουργησαν τιποτα δικο τους… ολα τα παρέλαβαν απο τους βαρβάρους…».
Το ίδιο αναρωτιέται και ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ: Τι ωφέλησαν στην ανθρωπότητα τα έργα του Αριστοφάνη, του θουκιδίδη, του Πλάτωνα, του Ηρόδοτου, του Σώκρατη, του Ευριπιδη, του Πυθαγορα… και του ψεύτη τον Όμηρο και Ησιόδου…
Αναφέρει τα έργα του Μωυσή (ανύπαρκτο ιστορικά πρόσωπο), ότι ειναι τα αρχαιότερα ολων…
Βεβαια ολα αυτα ειχαν και τον αντικτυπο τους. Εφοσον η Εκκλησια δεν ηθελε τις επιστημες και την προοδο το αποτελεσμα ηταν να μεινουν πισω ολες οι επιστημες εκεινη την εποχή και να κυριαρχήσουν οι βασανισμοί, ο πόνος το αίμα… ο νους στέρεψε, κυριάρχησε ο φόβος και υπήρξε ελλειψη κρίσεως και καλλιτεχνιας!
ΩΡΙΓΕΝΗΣ: Ειναι μικρος και ηλιθιος ο Έλλην πιστεύει οτι τα παντα αποτελούνται απο ατομα και κενό.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΙΝΑΙΤΗΣ: «ειναι τιποτενιοι οι χριστιανοί που αναφέρουν ελληνικούς μύθους»
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ: «τις Κυριακές και τις γιορτές ουτε να παίζεις ούτε να
χορεύεις γιατι τα παιχνίδια και οι χοροί ειναι έργα του διαβόλου… οι Έλληνες τα παιδιά του διαβόλου τα έκαναν αυτα και έπιναν και χαίρονταν με τα παιχνίδια.»
ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: «εχεις πολλούς εχθρούς και πρέπει να εχεις πολλά
βέλη που πρεπει να μαθεις να ρίχνεις στους Ελληνες.
Αν και τα παραδέχονται όλα, αυτό που ποτέ δεν μας είπαν, είναι ότι για 5 περίπου αιώνες, το δόγμα της αγάπης και της υπομονής, σφάγιαζε, έγδερνε, αποκεφάλιζε και έκαιγε το γένος των Έλλήνων για να δεχτεί το Χριστιανισμό σαν καινούργια θρησκεία..! Κι ενώ ο μεσαίωνας (των άλλων) είναι γνωστός, ο δικός μας μεσαίωνας είναι απαγορευμένη ιστορία… Αλλά αυτό είναι ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο.
Ίεζεκιήλ, κε’ 16-17: « Και έξολοθρευσω Κρήτας και απολώ (θά καταστρέψω) τούς καταλοίπους τούς κατοικούντας την παραλίαν και ποιήσω έν αυτοίς έκδικήσεις μεγάλας, και έπιγνώσονται (=θά έρθουν στά συγκαλά τους), διότι έγώ Κύριος έν τώ δούναι την έκδίκησίν μου έπ’ αυτούς» (Ίεζεκιήλ, κε’ 16-17).
Σοφονίας,΄β 5-6: Ουαϊ (άλίμονο) οί κατοικούντες τό σχοίνισμα (= τις άκτές τής θαλάσσης πάροικοι Κρητών, λόγος Κυρίου έφ’ ύμάς, Χαναάν γή άλλοφύλων και άπολώ υμάς (θα σας καταστρέψω) έκ κατοικίας- και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων.
-Τάδε λέγει Κύριος…και έξαποστελώ πυρ επί τά τείχη Γάζης και καταφάγεται θεμέλια αύτής και έξολοθρεύσω κατοικούντας έξ Άζώτον και έξαρθήσεται (= θά έξαφανισθη) φυλή έξ Άσκαλώνος και έπάξω την χείρα μου έπί Άκκαρών και άπολούνται οί κατάλοιποι τών άλλοφύλων, λέγει Κύριος»(Άμώς, α’ 6-8). [Πρόκειται γιά τις τέσσερες πόλεις τών Φιλισταίων, όπου Φιλισταίοι και Κρήτες είναι το ίδιο γιαυτό και αναφέρονται και με τα δύο ονόματα.]
Ίεζεκιήλ, λ’ 5 «Καιράξει (= θά τσακίση) ό Θεός τους έπανιστανομένους έπ’ όρος Σιών έπ αύτούς και τους εχθρούς αυτών διασκεδάσει (= θά διασκορπίση) Συρίανάφ’ ηλίου άνατολών και τους ‘Έλληνας άφ’ ηλίου δυσμών τούς κατεσθίοντας τόν Ίσραηλ όλω τώ στόματι…» (Ήσαΐας, θ’ 10-11). «Πέρσαι και Κρήτες και Λυδοί και Λίβυες και πάντες οί επίμικτοι και τών υιών τής διαθήκης Μου μαχαίρα πεσούνται έν αυτή..».
Ας δούμε και μερικά ακόμα θεόπνευστα λόγια της αγίας γραφής:
ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ’ …21. Κάθε ψωφίμι δεν θα το τρώς. Στον αλλόφυλλο, που φιλοξενείς στις πόλεις σου, θα το δίνεις για φαϊ, ή θα το πουλήσεις σε αλλόφυλους. Γιατί είσαι λαός άγιος για τον Κύριο τον Θεό σου. Παν θνησιμαίον ου φάγεσθε. Τω παροίκω τω εν ταις πόλεσί σου δοθήσεται, και φάγεται, ή αποδώση τω αλλοτρίω. Ότι λαός άγιος εί Κυρίω τω Θεώ σου, ….
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚA’ … 18. Εάν κάποιος έχει γιό απείθαρχο και εριστικό, δεν ακούει τον πατέρα του και την μητέρα του, και τον παιδεύουν αλλά δεν τους υπακούει, θα τον συλλάβουν ο πατέρας του και η μητέρα του και θα τον οδηγήσουν στην γερουσία της πόλης τους στο δικαστήριο του τόπου και θα πουν στους άνδρες της πόλης τους. Ο γιος μας αυτός είναι απείθαρχος και εριστικός, δεν μας ακούει, πίνει και μεθά. Και να τον λιθοβολήσουν οι άνδρες της πόλης του με πέτρες και να πεθάνει και έτσι να ξεριζώσεις τον πονηρό από αναμεταξύ σας, και οι υπόλοιποι να ακούσουν και να φοβηθούν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΕ’ 5 Εάν κατοικούν μαζί αδελφοί και πεθάνει ένας από αυτούς χωρίς να αφήσει απογόνους, η γυναίκα του πεθαμένου δεν θα βγει έξω και δεν θα κάνει έρωτα με άνδρα. Ο αδελφός του άνδρα της θα κάνει έρωτα με αυτήν, θα την πάρει γυναίκα του και θα συγκατοικήσει με αυτήν. Και το παιδί που θα γεννήσει θα πάρει το όνομα του πεθαμένου και δεν θα χαθεί το όνομά του από το Ισραήλ. Εάν όμως δεν θέλει ο άνθρωπος αυτός να πάρει την γυναίκα του αδελφού του, να πάει η γυναίκα στο δικαστήριο και στην γερουσία και να πει. Δεν θέλει ο αδελφός του άντρα να ξαναζωντανέψει το όνομα του αδελφού του μέσα στον Ισραήλ, δεν θέλησε ο αδελφός του άντρα μου. Και θα τον καλέσει η γερουσία της πόλης του και θα τον ρωτήσει, και αφού σταθεί μπροστά τους, θα ομολογήσει. Δεν θέλω να την πάρω. Και τότε αφού έλθει η γυναίκα του αδελφού του μπροστά στην γερουσία, θα λύσει το ένα παπούτσι από το πόδι του και θα τον φτύσει στο πρόσωπο και θα πει. Έτσι να κάνουν στον άνθρωπο που δεν θα δώσει απογόνους για τον αδελφό του στο Ισραήλ . Και θα ονομαστεί από τους Ισραηλίτες, το οίκος του μονοσάνδαλου. Εάν δε κατοικώσιν αδελφοί επί το αυτό και αποθάνη εις εξ αυτών, σπέρμα δε μη ή αυτώ, ούκ έσται η γυνή του τεθνηκότος έξω ανδρί μη εγγίζοντι. Ο αδελφός του ανδρός αυτής εισελεύσεται προς αυτήν και λήψεται αυτήν εαυτώ γυναίκα και συνοικήσει αυτή. Και έσται το παιδίον, ό εάν τέκη, κατασταθήσεται εκ του ονόματος του τετελευτηκότος, και ούκ εξαλειφθήσεται το όνομα αυτού εξ Ισραήλ. Εάν δε μη βούληται ο άνθρωπος λαβείν την γυναίκα του αδελφού αυτού, και αναβήσεται η γυνή επί την πύλην επί την γερουσίαν και ερεί. ου θέλει ο αδελφός του ανδρός μου αναστήσαι το όνομα του αδελφού αυτού εν Ισραηλ, ουκ ηθέλησεν ο αδελφός του ανδρός μου. Και καλέσουσιν αυτόν η γερουσία της πόλεως αυτού και ερούσιν αυτώ, και στάς είπει. Ου βούλομαι λαβείν αυτήν. Και προσελθούσα η γυνή του αδελφού αυτού έναντι της γερουσίας και υπολύσει το υπόδημα αυτού το έν από του ποδός αυτού και εμπτύσεται κατά πρόσωπον αυτού και αποκριθείσα ερεί. Ούτω ποιήσουσι τω ανθρώπω ός ουκ οικοδομήσει τον οίκον του αδελφού αυτού εν Ισραήλ. Και κληθήσεται το όνομα αυτού εν Ισραήλ Οίκος του υπολυθέντος το υπόδημα.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ ΛΗ ΄ …και έκανε ο πρωτότοκος γιος του Ιούδα, ο Ηρ, πονηριά απέναντι στον Κύριο, και τον σκότωσε ο Θεός. Και είπε ο Ιούδας στον Αυνάν. Κάνε έρωτα με την γυναίκα του αδελφού σου και γκάστρωσε την για να αφήσεις απογόνους για τον αδελφό σου. Όμως ο Αυνάν σκέφτηκε ότι δεν θα ήταν δικοί του οι απόγονοι και όταν έκανε έρωτα με την γυναίκα του αδελφού του, εκσπερμάτωσε στην γη για να μην δώσει απογόνους στον αδελφό του. Και αμαρτάνειν στο Θεό αυτό που έκανε και τον σκότωσε και αυτόν. …εγένετο δε Ήρ πρωτότοκος Ιούδα πονηρός έναντι Κυρίου, και απέκτεινεν αυτόν ο Θεός. Είπε δε Ιούδας τώ Αυνάν. Είσελθε προς την γυναίκα του αδελφού σου και επιγάμβρευσαι αυτήν και ανάστησον σπέρμα τώ αδελφώ σου. Γνούς δε Αυνάν ότι ούκ αυτώ το σπέρμα, εγίνετο όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού, εξέχεεν επί την γήν του μη δούναι σπέρμα τώ αδελφώ αυτού. Πονηρόν δε εφάνη εναντίον του Θεού, ότι εποίησεν τούτο, και εθανάτωσε και τούτον.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ Λ΄ Πήγε ο Ρουβήν την μέρα του θερισμού των σιτηρών και βρήκε καρπούς μανδραγόρα στο χωράφι και τους έφερε στην Λεία την μάνα του. Και είπε η Ραχήλ στην Λεία την αδελφή της. Δώσε μου τους μανδραγόρες του γιου σου. Και είπε η Λεία. Δεν σου φτάνει που μου πήρες τον άνδρα μου; μήπως και τους μανδραγόρες του γιου μου θα πάρεις; Και είπε η Ραχήλ. ‘Όχι τζάμπα. Ας κοιμηθεί μαζί σου την νύχτα αυτή έναντι των μανδραγόρων του γιου σου. Και γύρισε ο Ιακώβ το βράδυ από το χωράφι, και βγήκε η Λεία να τον συναντήσει και του είπε. Με μένα θα κάνεις έρωτα σήμερα. Γιατί σε νοίκιασα έναντι των μανδραγόρων του γιου μου. Και κοιμήθηκε μαζί της την νύχτα εκείνη. Και άκουσε ο Θεός την Λεία, και έμεινε έγκυος και γέννησε για τον Ιακώβ πέμπτο γιο και είπε η Λεία. Μου έδωσε την ανταμοιβή μου ο Θεός, για την δούλα μου που παραχώρησα στον άνδρα μου. Και τον ονόμασε Ισσάχαρ, που θα σημαίνει μισθός. (** Μανδραγορας = ναρκωτικό, αφροδισιακό ) Επορεύθη δε Ρουβήν εν ημέρα θερισμού πυρών και εύρε μήλα μανδραγορών εν τώ αγρώ και ήνεγκεν αυτά προς Λείαν την μητέρα αυτού. Είπεν δε Ραχήλ Λεία τη αδελφή αυτής. δός μοι των μανδραγορών του υιού σου. Είπε δε Λεία. Ουχ ικανόν σοι ότι έλαβες τον άνδρα μου; μη και τους μανδραγόρας του υιού μου λήψη; είπε δε Ραχήλ. ούχ ούτως. κοιμηθήτω μετά σου την νύκτα ταύτην αντί των μανδραγορών του υιού σου. Εισήλθε δε Ιακώβ εξ αγρού εσπέρας, και εξήλθε Λεία εις συνάντησιν αυτώ και είπεν. Προς με εισελεύση σήμερον. Μεμίσθωμαι γαρ σε αντί των μανδραγορών του υιού μου. Και εκοιμήθη μετ’ αυτής την νύκτα εκείνην. Και επήκουσεν ο Θεός Λείας, και συλλαβούσα έτεκε τώ Ιακώβ υιόν πέμπτον και είπε Λεία. Δέδωκέ μοι ο Θεός τον μισθόν μου, ανθ’ ού έδωκα την παιδίσκην μου τώ ανδρί μου. Και εκάλεσε το όνομα αυτού Ισσάχαρ, ό έστι μισθός.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΙΒ΄ 3. Και θα ευλογώ όσους σε ευλογούν (δηλ. τον Αβραάμ), και όσους σε καταριόνται θα τους καταριέμαι. Και θέλω ευλογεί τους ευλογούντας σε , τους δε καταρωμένους σε θέλω καταρασθεί
ΓΕΝΕΣΙΣ Κ΄ Και αναχώρησε από κει ο Αβραάμ για… και εγκαταστάθηκε στα Γέραρα. Και είπε ο Αβραάμ για την Σάρρα την γυναίκα του, ότι αδελφή μου είναι.…και έστειλε ο Αβιμέλεχ, ο βασιλιάς των Γεράρων, και πήρε την Σάρρα. Και ήρθε ο Θεός στον ύπνο του Αβιμέλεχ την νύχτα και είπε. Να εσύ πεθαίνεις εξ αιτίας της γυναίκας που πήρες, γιατί αυτή είναι παντρεμένη με άντρα. Ο Αβιμέλεχ όμως δεν την είχε αγγίξει και είπε… Με καθαρά καρδιά και δικαιοσύνη το έκανα αυτό. Και του είπε ο Θεός στον ύπνο του. Κι εγώ ξέρω ότι με καθαρή καρδιά το έκανες, και σε προστάτεψα να μην αμαρτήσεις απέναντί μου. Γι’ αυτό δεν δεν σε άφησα να την αγγίξεις. Τώρα όμως να επιστρέψεις την γυναίκα στον άνθρωπο, γιατί είναι προφήτης και θα προσευχηθεί για σένα και θα ζήσεις. Αν όμως δεν την επιστρέψεις μάθε ότι θα πεθάνεις και συ όλοι οι δικοί σου… και πήρε ο Αβιμέλεχ χίλια δίδραχμα και πρόβατα και μοσχάρια και δούλους και δούλες και τα έδωσε στον Αβραάμ και του έδωσε πίσω την Σάρρα την γυναίκα του… και προχευχήθηκε ο Αβραάμ προς τον Θεό και θεράπευσε ο Θεός τον Αβιμέλεχ και την γυναίκα του και τις δούλες του και γέννησαν. Γιατί έκλεισε ο Κύριος από έξω κάθε μήτρα στο οίκο του Αβιμέλεχ εξ αιτίας της Σάρρας της γυναίκας του Αβραάμ. Και εκίνησεν εκείθεν Αβραάμ εις …. και παρώκησεν εν Γεράροις.είπε δε Αβραάμ περί Σάρρας της γυναικός αυτού, ότι αδελφή μου εστίν. …απέστειλε δε Αβιμέλεχ, βασιλεύς Γεράρων, και έλαβε την Σάρραν. Και εισήλθε ο Θεός προς Αβιμέλεχ εν ύπνω την νύκτα και είπεν. ιδού συ αποθνήσκεις περί της γυναικός, ης έλαβες, αύτη δε εστί συνωκηκυία ανδρί… Αβιμέλεχ δε ουχ ήψατο αυτής και είπε…. Εν καθαρά καρδία και εν δικαιωσύνη εποίησα τούτο. Είπε δε αυτώ ο Θεός καθ΄ύπνον. Καγώ έγνων ότι εν καθαρά καρδία εποίησας τούτο, και εφεισάμην σου του μη αμαρτείν σε εις εμέ. Ένεκα τούτου ουκ αφήκα σε άψασθαι αυτής. νυν δε αποδός την γυναίκα τω ανθρώπω, ότι προφήτης εστί και προσεύξεται περι σου και ζήση. Ει δε μη αποδίδως, γνώση ότι αποθανή συ και πάντα τα σα. ….έλαβε δε Αβιμέλεχ χίλια δίδραχμα και πρόβατα και μόσχους και παίδας και παιδίσκας και έδωκεν τω Αβρααάμ και απέδωκεν αυτώ Σάρραν την γυναίκαν αυτού……προσηύξατο δε Αβρααάμ προς τον Θεόν, και ιάσατο ο Θεός τον Αβιμέλεχ και την γυναίκα αυτού και τας παιδίσκας αυτού και έτεκον. Ότι συγκλείων συνέκλεισε Κύριος έξωθεν πάσαν μήτραν εν τω οίκω Αβιμέλεχ, ένεκεν Σάρρας της γυναικός Αβραάμ.
ΙΕΡΕΜΙΑΣ Μασ. ΚΕ 15-27 (Ο΄)ΛΒ 13- «και θα ποιούν και θα ταραχθούν και παραφρονήσουν… και πήρα το ποτήρι από τα χέρια του κυρίου και πότισα όλα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε στέλνω…και θα πιουν και θα ταραχθούν και θα παραφρονήσουν. Και πήρα το ποτήρι από το χέρι του Κυρίου και πότισα όλα τα έθνη…για να τους προκαλέσω ερήμωση, τρόμο, κραυγή και κατάρα.. τους δούλους και όλο τον λαό… τους βασιλιάδες των νησιών πέρα από την θάλασσα (δηλ. τους Έλληνες)… και όλους είτε βρίσκονται μακριά είτε κοντά τον ένα μετά τον άλλο και όλα τα βασίλεια της οικουμένης, όλης της γης… να πιείτε και μεθύστε και κάνετε εμετό και να μην σηκωθείτε. «και θέλουσιν πίει και ταραχθεί και παραφρονήσει… και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός κυρίου και επότησα πάντα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε αποστέλλω…και θέλουσι πίει και ταραχθεί και παραφρονήσει.. και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός Κυρίου και επότησα πάντα τα έθνη.. δια να καταστήσω αυτούς ερήμωσιν, θάμβος, συριγμόν και κατάραν … τους δούλους και άπαντα τον λαόν … τους βασιλείς των νήσων των πέραν της θαλλάσης(=Έλληνες)… και πάντες τους μακράν και τους εγγύς ένα μετά του άλλου και πάντα τα βασίλεια της οικουμένης τα επί προσώπου της γής …πίετε και μεθύσατε και εμέσατε και μη σηκωθείτε»
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΕΦ Θ΄ … γιατί σε τέντωσα , Ιούδα, σαν το τόξο μου, και χτύπησα τον (λαό) Εφραίμ και θα ξεσηκώσω τα παιδιά σου Σιών, εναντίον των Ελλήνων και θα σε χαϊδέψω σαν το σπαθί του πολεμιστή. Και ο Κύριος θα τους προστατεύσει (δηλ. τους Εβραίους) και θα πέσει σαν βολίδα αστραπής. Και ο παντοκράτωρ Κύριος θα σαλπίσει με σάλπιγγες και θα πορευτεί μέσα στον σάλο της απειλής του. Ο παντοκράτωρ Κύριος θα τους υπερασπίσει (δηλ. τους Εβραίους), και θα κατατροπώσουν αυτούς (δηλ. τους Έλληνες), και θα τους καταχώσουν με πέτρες από τις σφενδόνες και θα τους πιουν σαν κρασί και θα γεμίσουν (δηλ. με το αίμα τους) τις φιάλες του θυσιαστηρίου διότι ενέτεινά σε, Ιούδα, εμαυτώ εις τόξον, έπληξα τον Εφραίμ και εξεγερώ τα τέκνα σου Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων και ψηλαφήσω σε ως ρομφαίαν μαχητού. Και Κύριος έσται επ’ αυτούς και εξελεύσεται ως αστραπή βολίς, και Κύριος παντοκράτωρ εν σάλπιγγι σαλπιεί και πορεύσεται εν σάλω απειλής αυτού. Κύριος παντοκράτωρ υπερασπιεί αυτούς,και καταναλώσουσιν αυτούς, και καταχώσουσιν αυτούς εν λίθοις σφενδόνης και εκπίονται αυτούς ως οίνον και πλήσουσιν ως φιάλας θυσιαστήριον…
ΣΟΦΟΝΙΑΣ Β 5,11»Αλίμονό σας Φιλισταίοι, εσείς που προέρχεστε από την Κρήτη και κατοικείτε στα παράλια, θα ερημώσω την χώρα σας και θα κάνω την Κρήτη βοσκότοπο ποιμνίων και μάνδρα προβάτων…»
ΗΣΑΙΑΣ Ξ 12 «Πόλη του Κυρίου Σιών του άγιου Ισραήλ… και θα θηλάσεις το γάλα των εθνών και θα φας τον πλούτο των βασιλέων και να ξέρεις, ότι ο Κύριος είναι που σε σώζει…» «Πόλις Κυρίου Σιών αγίου Ισραήλ…και θηλάσεις γάλα εθνών και πλούτο βασιλέων φάγεσαι και γνώσει, ότι Κύριος ο σώζων σε..»
ΗΣΑΙΑΣ Ξ 12 Γιατί το έθνος εκείνο το βασίλειο που δεν θέλουν να σε υπηρετήσουν θα εξαφανιστούν, ναι, τα έθνη εκείνα θα ερημωθούν τελείως.» Διότι το έθνος εκείνο και η βασιλεία, τα οποία δε ήθελον σε δουλεύσει θέλουσιν αφανισθεί, ναι ,τα έθνη εκείνα θέλουσι ολοκλήρως ερημωθεί.»
ΨΑΛΜΟΙ 57.11 «θα ευφρανθεί ο δίκαιος, όταν δει την εκδίκηση εναντίον των ασεβών, και θα νίψει τα χέρια του στο αίμα του αμαρτωλού.» «ευφρανθήσεται δίκαιος, όταν ίδη εκδίκησιν ασεβών, τας χείρας αυτού νίψεται εν τω αίματι του αμαρτωλού.»
ΒΑΣΙΛΕΩΝ Γ΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ Και ο βασιλιάς Δαυίδ όταν γέρασε και τον σκέπαζαν με ρούχα και δεν ζεσταινόταν είπαν οι δούλοι του. Θα ψάξουμε για τον βασιλιά νέα παρθένα, να τον παραστέκεται και να τον ζεσταίνει και να κοιμηθεί μαζί του για να ζεσταθεί ο κύριός μου ο βασιλιάς. Και ζήτησαν μια όμορφη νέα από όλο το Ισραήλ και την βρήκαν, την Αβισάν την Σωματίτην και την έφεραν στον βασιλιά και η νέα ήταν πάρα πολύ όμορφη. Και ζέσταινε τον βασιλιά και τον υπηρετούσε, και ο βασιλιάς δεν μπόρεσε να κάνει έρωτα μαζί της. Και ο βασιλεύς Δαυίδ πρεσβύτερος προβεβηκώς ημέρας, και περιέβαλλον αυτόν ιμάτιον, και ουκ εθεμαίνετο. και είπον οι παίδες αυτού. ζητησάτωσαν τω βασιλεί παρθένον νεάνιδα, και παραστήσεται τω βασιλεί και έσται αυτόν θάλπουσα και κοιμηθήσεται μετ’ αυτού και θερμανθήσεται ο κύριός μου ο βασιλεύς. και εζήτησαν νεάνιδα καλήν εκ παντός ορίου Ισραήλ και εύρον την Αβισάν την Σωμανίτιν και ήνεγκαν(=έφεραν) αυτήν προς τον βασιλέα. και η νεάνις καλή έως σφόδρα(=παρα πολύ). Και ήν θάλπουσα(=ζέστενε) τον βασιλέα και ελειτούργει αυτώ, και ο βασιλεύς ούκ έγνω αυτήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ Και ο βασιλιάς Σολομών ήταν φιλογύνης. Και είχε γυναίκες αρχόντισσες εφτακόσιες και παλλακίδες τριακόσιες, και πήρε γυναίκες αλλόφυλες και την κόρη του Φαραώ, και Μωαβίτιδες, και Αμμανίτιδες και Σύρες και Ιδουμαίες και Χετταίες και Αμορραίες από τα έθνη που απαγόρευσε ο Κύριος τους Ισραηλίτες. Δεν θα μπαίνουν στο μυαλό σας, για να μην παρασύρουν τις καρδιές σας και ακολουθήσετε τους θεούς τους. Με αυτές συνδέθηκε ο Σολομών Και ο βασιλεύς Σολωμών ήν φιλογύνης. Και ήσαν αυτώ γυναίκες άρχουσαι επτακόσιαι και παλλακαί τριακόσιαι, και έλαβε γυναίκας αλλοτρίας και την θυγατέρα Φαραώ, Μωαβίτιδας, Αμμανίτιδας, Σύρας και Ιδουμαίας, Χετταίας και Αμορραίας, εκ των εθνών, ών απείπε Κύριος τοις υιοίς Ισραήλ. ουκ εισελεύσεσθαι εις υμάς, μη εκκλίνωσι τας καρδίας υμών οπίσω ειδώλων αυτών. Εις αυτούς εκολλήθη Σολωμών του αγαπήσαι.
ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ …2 δεν θα προσθέσετε σε αυτά που σας διατάζω, ούτε θα αφαιρέσετε τίποτα από αυτά. Θα φυλάτε τις εντολές του Κυρίου του Θεού σας, όσα σας διατάζω σήμερα. 2 ου προσθήσεται(=προσθέσετε) προς το ρήμα ό εγώ εντέλλομαι υμίν, και ούκ αφελείτε(=αφαιρέσετε) απ’ αυτού. φυλάσσεσθε τας εντολάς Κυρίου του θεού υμών, όσα εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον .
Τι συμβαίνει όμως σήμερα; συνεχίζει ο χριστιανισμός να λοιδωροί τους Έλληνες;
Ναι, αυτό συμβαίνει καταρχάς στους ΕΠΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Καθε χρονο την Κυριακη της ορθοδοξιας. Περισσότερα θα δείτε εδώ: Κυριακή Ορθοδοξίας και οι 7 αναθεματισμοί κατά των Ελλήνων!
Άλλοι ψαλμοί εναντίων Ελλήνων:
17 ΙΑΝ – (Τιμοθεος – Εσπερινα) «το της πλανης των Ελληνων κρατος ευχερως διελυσας…
23 ΙΑΝ – (Κλημεντος ιερομαρτυρος) «Κλημη σοφε… Ελληνων τους πρωτευοντας εν λογω και αληθεια ενικησας…
25 ΙΑΝ – (Γρηγοριου Ναζιανζηνου) «…εξηρανας των μωριαν Ελληνων και τοψευδος…»
30 ΙΑΝ – (3 Ιεαραρχων) «Ψευδεις μεν εξκλιναν Ελληνων υθλους…»
10 ΦΕΒ – (Χαραλαμπους Ιερομαρυρος) «Εξεστησαν δαιμονες και Ελληνες οιΑθεοι…»
16 ΦΕΒ – (Παμφιλου μαρτυρος) «Μανιας Ελληνικης το φρυαγμακατεπατησατε…»
ΤΕΡΤΥΛΙΑΝΟΣ: «Ο Ελληνισμος σκοταδι, ο χριστιανισμος φως, δεν εχουμε αλλο θεο απο το θεο των εβραιων»
Δεν είναι επίσης μυστικό να πούμε πως τα μικρά ελληνόπουλα μαθαίνουν στα κατηχητικά να μισούν τον ελληνισμό. Ένα παράδειγμα γιαυτό είναι οι εικόνες που ακολουθούν απο έντυπο των Εκδόσεων ΛΥΔΙΑ (Χριστιανικός Εκδοτικός Οίκος): Και το οποίο μοιράζεται σε παιδιά στα κατηχητικά
Παρακάτω βλέπουμε κι αυτό που ισχυριζόταν ο Ιωάννης Χρυσόστομος, πως οι Έλληνες αντέγραψαν τους εβραίους και την αγία γραφή…
Μην αναρωτιέστε γιατί ο Έλληνας βρίσκεται σε αυτή την μειονεκτική θέση έναντι όλων των άλλων λαών που προοδεύουν, δεν δικαιολογείται σε λαό με τέτοια ιστορία. Αυτό παρατηρείται σε περιόδους ιστορίας όπου κυριαρχεί η αντινόηση, η προσπάθεια να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα, η γελοιότητα, η ανηθικότητα και εν τέλει ο Οργουελισμός.
Τέλος θα κλέισουμε με δύο αποφθέγματα από χείλη χριστιανών:
«Τίποτα δεν μπορεί να επιβληθεί καλύτερα στον κόσμο από τη μωρολογία. Όσο λιγότερο καταλαβαίνουν τόσο περισσότερο θαυμάζουν…».
Γρηγόριος Ναζιανζηνός (χριστιανός θεολόγος και άγιος)
«Αυτό το πιστεύω επειδή είναι απίστευτο!».
Τερτυλλιανός (χριστιανός θεολόγος κι απολογητής)
Αποφθέγματα, τα οποία αποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο την πνευματική ένδεια στην οποία υποβλήθηκαν ή και αυτοϋποβλήθηκαν διαχρονικά οι Έλληνες κάτω από το σκοταδιστικό πέπλο τού Ιουδαιοχριστιανισμού. Μια πνευματική ένδεια, που φαντάζει κωμική (και συνάμα τραγική), όταν γίνεται εμφανής σε πρόσωπα δήθεν «μορφωμένα» κι «ογκόλιθους» τού πνεύματος, που ασχολήθηκαν με την Αγία Γραφή, για να αποδείξουν την «σοφία» και την «ιερότητα» τού «βιβλίου τών βιβλίων». Μια «σοφία», που προσβάλλει και υποτιμά βάναυσα κι ευθέως την κοινή λογική και νοημοσύνη.
Αν αναρωτιέστε αυτά τα μισελληνικά λόγια της αγίας γραφής, έγιναν πράξη… Απλά κοιτάξτε γύρω σας.
Θα ακολουθήσει συνέχεια του άρθρου…
πηγή:
