Δάσκαλε, μίλησέ μου λίγο για τη συμπόνια
Dimitris Nomikos shared a post.
-Να συμπονάς τους άλλους, γιατί τα παπούτσια τους δεν τα έχεις φορέσει και δεν ξέρεις πόσο στενά τους ήταν και τι χτυπήματα τους έχουν προκαλέσει.
Να συμπονάς τους άλλους, γιατί η συμπεριφορά τους δείχνει ποια είναι η έλλειψή τους. Αν είναι σκληροί δέχτηκαν κάποτε τη σκληρότητα, αν αδικούν έχουν αδικηθεί, αν είναι πέτρα η καρδιά τους δεν γνώρισαν την αγάπη όταν έπρεπε, αν τους τυφλώνει το μίσος είναι γιατί τυφλώθηκαν κάποτε από αυτό επειδή το ένοιωσαν στο πετσί τους, αν έχουν χάσει την ψυχή τους είναι γιατί ποτέ κανείς δεν τους έδειξε ποιος είναι ο δρόμος της.
Να συμπονάς όλα τα πλάσματα του ζωικού βασιλείου, γιατί η γη δεν χαρίστηκε στους ανθρώπους για να την εκμεταλλεύονται αλλά τους φιλοξενεί για να συγκατοικούν με αυτά.
Να συμπονάς το φυτικό βασίλειο, γιατί είναι η βάση της ζωής σε ετούτον τον πλανήτη και δεν δημιουργήθηκε για να στολίζει τα ματαιόδοξα βάζα μας ή τις εγωκεντρικές ανάγκες ενός μόνο είδους.
Να συμπονάς όμως πάνω από όλα τον εαυτό σου, γιατί σαν ανθρώπινο είδος έχεις την επιλογή να μην αδικείς, να μην κάνεις κακό, να μην φθονείς, να μην εξοντώνεις, να μην ατιμώνεις, να μην μισείς, να μην σκορπάς γύρω σου τη λύπη και την καταστροφή, να μην στερείς, να μην εκμηδενίζεις, να μην αντιπαλεύεις, αλλά να σκέφτεσαι την κάθε φορά πριν να ενεργήσεις ή και αφού ενεργήσεις αν αυτό που δημιουργείς προάγει τη ζωή ή την παραμορφώνει.
Να συμπονάς τον εαυτό σου γιατί ότι και να έχεις κάνει, το έχεις κάνει. Μπορείς όμως να αλλάξεις τις προθέσεις σου και τα κίνητρά σου έτσι ώστε αν μέχρι σήμερα έχει γίνει ζημιά, να καλυτερεύσεις από εδώ και πέρα τις συνθήκες και τις καταστάσεις προς το καλύτερο και το αγαθότερο.
πηγη
