Ένα έγκλημα που ξέχασαν όλοι: Η βασίλισσα Ελισάβετ έδωσε την έγκρισή της για τον θάνατο δια απαγχονισμού δεκάδων Ελλήνων Κυπρίων αγωνιστών!



Ένα έγκλημα που ξέχασαν όλοι: Η 

βασίλισσα Ελισάβετ έδωσε την έγκρισή 

της για τον θάνατο δια απαγχονισμού 

δεκάδων Ελλήνων Κυπρίων αγωνιστών!


Tο γεγονός ότι η μακροβιότερη μονάρχης όλων των εποχών (από το 1952 έως σήμερα επί 70 έτη) έδωσε την έγκρισή της για τον θάνατο δια απαγχονισμού δεκάδων Ελλήνων Κυπρίων αγωνιστών της ΕΟΚΑ είναι ένα έγκλημα που ξέχασαν όλοι.

Μέσα στον ορυμαγδό της «αγιοποιητικής» νεκρολογίας για τη νεκρή πλέον βασίλισσα φαίνεται πως κανείς δεν θυμάται το έγκλημα που συντελέστηκε με δικές της υπογραφές στην Κύπρο.

Μάλιστα τα στελέχη της ΕΟΚΑ που απαγχονίστηκαν από τους Άγγλους (το Βρετανοί είναι περιττό, η κυριαρχούσα εθνότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν, είναι και θα είναι οι Άγγλοι που αποτελούν το 85% του πληθυσμού) θαβόντουσαν σε ένα συγκεκριμένο μέρος, το οποίο ακριβώς επειδή έχει ποτιστεί με το αίμα τους, έχει αποκτήσει μία ιδιαίτερη ιερή αξία για τον Ελληνισμό.

Μιλάμε για τα Φυλακισμένα Μνήματα (μία παγκόσμια βρετανική πρωτοπορία, να κρατούν φυλακισμένους ακόμα και τους νεκρούς που τους φοβόντουσαν περισσότερο από όταν ήταν ζωντανοί).

Τα Φυλακισμένα Μνήματα είναι η ονομασία ενός κοιμητηρίου το οποίο βρίσκεται στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας όπου οι Βρετανοί έθαψαν τους 9 απαγχονισμένους και 4 άλλα σημαντικά στελέχη της ΕΟΚΑ που έπεσαν κατά την διάρκεια του αγώνα του 1955-1959 για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους και την Ένωση της με την κυρίως Ελλάδα.

Αποτελεί το ιερότερο μνημείο του αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού για την Ένωσή του με την μητέρα Ελλάδα.

Το κοιμητήριο κατασκευάστηκε από τους Βρετανούς επί κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ.

Σχεδιάστηκε σαν ένας περιτοιχισμένος μικρός χώρος δίπλα από τα κελιά των μελλοθανάτων και την αγχόνη. Έμεινε στην ιστορία με την ονομασία “Φυλακισμένα Μνήματα“.

Οι Βρετανοί αποφάσισαν να θάβουν εκεί όσους εκτελούνταν για την δράση τους στον απελευθερωτικό αγώνα όπως και ηγετικές μορφές της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.) που σκοτώνονταν σε μάχες για να μη μετατρέπονται οι κηδείες τους σε μαζικά συλλαλητήρια και μαχητικές διαδηλώσεις.

Ακόμα κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια τον συνολικό αριθμό των Κυπρίων αγωνιστών που σκοτώθηκαν πολεμώντας τους Άγγλους ή απαγχονίστηκαν από αυτούς.

Κυμαίνονται στους 210 με 250.

Για ότι κακό συνέβη στην Κύπρο την περίοδο 1955-1959 η βασίλισσα Ελισάβετ έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Η ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, σχετίζεται με τη στέψη καθαυτή της Ελισάβετ τον Ιούνιο του 1953. Στην Κύπρο, τότε, όπως και σε πολλές άλλες αποικίες, είχαν φροντίσει να στολίσουν όλες τις πόλεις για το μεγάλο γεγονός.

Ο 15χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ήταν μαθητής στο Γυμνάσιο Πάφου και διαφώνησε, όταν είδε ότι στο σχολείο του μπήκαν οι βρετανικές σημαίες. Ήταν η εποχή που το αίτημα για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ξεσήκωνε τα πλήθη στη Μεγαλόνησο,

Οι μαθητές, αρνήθηκαν να μπουν στο σχολείο και ζήτησαν να υποσταλούν οι σημαίες, ενώ ο Παλληκαρίδης κατευθύνθηκε προς την Πλατεία της 28ης Οκτωβρίου. Ανέβηκε στον ιστό και κατέβασε τη βρετανική σημαία υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους.

Η κίνηση του νεαρού μαθητή πυροδότησε αντιδράσεις σε όλη την Πάφο, όπου οι μαθητές άρχισαν να ξηλώνουν οτιδήποτε βρετανικό είχε στηθεί, με αφορμή της στέψη της Ελισάβετ.

Ύστερα από έρευνες οι Βρετανοί αποικιοκράτες συνέλαβαν μαθητές, μεταξύ των οποίων και ο Παλληκαρίδης. Οι ποινές που τους επιβλήθηκαν δεν ήταν μεγάλες.

Στα 17 του χρόνια ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ, ενώ τον Ιανουάριο του 1957 συνελήφθη, χωρίς ένταλμα και έπειτα από μια δίκη – παρωδία, κατά την οποία κανείς δεν έδωσε σημασία στα φρικτά κι απάνθρωπα βασανιστήρια που κατήγγειλε, του αποσπάστηκε ομολογία και καταδικάστηκε σε θάνατο.

Ο 18χρονος πλέον Ευαγόρας Παλληκαρίδης κατηγορήθηκε ότι έφερε οπλισμό. Παρά τις εκκλήσεις των δικηγόρων του, ο Παλληκαρίδης παραδέχθηκε ότι ήταν μέλος του ΕΟΚΑ, ότι ήθελε την ελευθερία της πατρίδας του και ότι έκανε αυτό που θεωρούσε καθήκον του.

Οι δικηγόροι του έστειλαν τηλεγράφημα στην Ελισάβετ που θα μπορούσε να δώσει χάρη με μία της λέξη. Η βασίλισσα, όμως, δεν απάντησε καν στο τηλεγράφημα.

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 18 ετών.

Το τελευταίο γράμμα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη

«Τους χαιρετισμούς μου εις όλους και εύχομαι σύντομα την ελευθερία της Κύπρου» ήταν τα τελευταία λόγια του Ευαγόρα Παλληκαρίδη στον ιερέα που τον διάβασε πριν οδηγηθεί στο χώρο εκτέλεσης.

Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο. Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».

Η εκτέλεση των Καραολή – Δημητρίου

Στις 28 Αυγούστου 1955, ο Μιχαλάκης Καραολής μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Παναγιώτου σκότωσαν τον αστυνομικό Ηρόδοτο Πουλλή, την ώρα που παρακολουθούσε μια συγκέντρωση του ΑΚΕΛ.

Ο Παναγιώτου κατάφερε να διαφύγει, ενώ ο Καραολής συνελήφθη σε ενέδρα από τις αγγλικές δυνάμεις και φυλακίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας. Στις 28 Οκτωβρίου καταδικάσθηκε σε θάνατο, παρότι η σφαίρα που σκότωσε τον ελληνοκύπριο αστυνομικό προέρχοταν από το όπλο του Παναγιώτου. Οι Αγγλοι δεν του συγχώρησαν ότι κατά τη διάρκεια της ανάκρισης δεν είχε αποκαλύψει τους συναγωνιστές του.

Ο Ανδρέας Δημητρίου, νεαρός αγωνιστής της ΕΟΚΑ, πρωτοστάτησε στην αρπαγή οπλισμού από τις βρετανικές κατοχικές αρχές της Αμμοχώστου. Τα όπλα προωθήθηκαν σε διάφορες αντάρτικες ομάδες, οι οποίες μέχρι τότε ήταν εφοδιασμένες σχεδόν μόνο με κυνηγετικά όπλα.

Ο 21 ετών Δημητρίου, συνελήφθη από τις δυνάμεις κατοχής στις 22 Νοεμβρίου 1955, κατηγορήθηκε ότι πυροβόλησε και τραυμάτισε στην Αμμόχωστο τον πράκτορα της «Ιντέλιτζενς Σέρβις», Σίντνεϊ Τέιλορ και καταδικάσθηκε σε θάνατο.

Στις 10 Μαΐου 1956, ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας. Η γενναία στάση τους μπροστά στους δημίους τους και το γεγονός της θανάτωσής τους προκάλεσαν παγκόσμια αντίδραση και κατακραυγή, ενώ η Ελισάβετ αρνήθηκε να απονείμει χάρη στους νεαρούς Κυπρίους.

Πηγες CNN.gr pronews.gr

Δείτε ακόμα: Πώς οι ΗΠΑ ανατρέπουν κυβερνήσεις στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία χρηματοδοτώντας οργανώσεις και κόμματα!

 https://anazitiseis.gr/

POPULAR POSTS OF ALL TIME

Blog Archive

Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον. – Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι. // // Happy are the free and free are the brave.