 |
Όταν η κατασκοπεία του
κόσμου αποτελούσε
πρόβλημα: οι παλιές καλές
εποχές
(Για να εγγραφείτε στη λίστα email μας, κάντε κλικ εδώ .)
Κάποτε, περίπου το 2013, η κατασκοπεία σε όλους θεωρήθηκε εξωφρενική. Τώρα είναι «απαραίτητο».
Ξανατυπώνω το άρθρο μου από το 2013 παρακάτω. Αλλά πρώτα, μια σύντομη ιστορία σχετικά με δύο ελάχιστα γνωστές ισραηλινές εταιρείες, τη Narus και τη Verint. Βοήθησαν την NSA να κατασκοπεύσει τον πλανήτη.
Η Narus, το 2010, εντάχθηκε στη Boeing, έναν από τους μεγαλύτερους αμυντικούς εργολάβους στον κόσμο. Στη συνέχεια, το 2014, η Boeing πούλησε τη Narus στη Symantec. Το 2016, η Symantec πούλησε τον μισό εαυτό της στον διαβόητο όμιλο Carlyle. Έτσι, το Narus, ένας μικρός κινητήρας που θα μπορούσε, έκανε παρέα σε πολύ υψηλές τιμές.
Η Verint κατάφερε να διατηρήσει την ανεξαρτησία της, αφού εξαγόρασε το πλειοψηφικό μερίδιο της Comverse Technology, πρώην ιδιοκτήτη της, το 2013.
Εντάξει, πάμε—από αυτό το σημείο και μετά, όλα γράφτηκαν το 2013:
2013. Μπουμ. Εκρηκτικές αποκαλύψεις. Η NSA χρησιμοποιεί γίγαντες τηλεπικοινωνιών για να κατασκοπεύει οποιονδήποτε και όλους, σε ένα πρόγραμμα που ονομάζεται PRISM.
Όμως οι πληροφορίες δεν είναι καινούριες.
Τρία βιβλία έχουν γραφτεί για την υπερ-μυστική NSA και ο Τζέιμς Μπάμφορντ τα έχει γράψει όλα.
Το 2008, η Amy Goodman of Democracy Now πήρε συνέντευξη από τον Bamford καθώς κυκλοφορούσε το τελευταίο του βιβλίο, The Shadow Factory .
Ο Μπάμφορντ εξήγησε ότι, στη δεκαετία του 1990, όλα άλλαξαν για την NSA. Προηγουμένως, μπορούσαν να υποκλέψουν ηλεκτρονικές επικοινωνίες χρησιμοποιώντας μεγάλα πιάτα για να συλλάβουν ό,τι κατέβαινε στη Γη από δορυφόρους τηλεπικοινωνιών.
Αλλά με τη στροφή στα καλώδια οπτικών ινών, η NSA έκλεισε. Έτσι επινόησαν νέες μεθόδους.
Για παράδειγμα, έστησαν ένα μυστικό δωμάτιο κατασκόπων σε ένα γραφείο της AT&T στο Σαν Φρανσίσκο. Η NSA εγκατέστησε νέο εξοπλισμό που τους επέτρεψε να αγγίζουν τα καλώδια οπτικών ινών και να απορροφούν όλη την κυκλοφορία.
Πώς το περιγράφει αυτό ο Bamford, το 2008, σας λέει ακριβώς από πού προήλθε το πρόγραμμα PRISM:
«Η NSA άρχισε να συνάπτει αυτές τις συμφωνίες με την AT&T και άλλες εταιρείες και ότι για να έχουν πρόσβαση στα πραγματικά καλώδια, έπρεπε να χτίσουν αυτά τα μυστικά δωμάτια σε αυτά τα κτίρια.
«Λοιπόν, αυτό που θα συνέβαινε θα ήταν ότι οι επικοινωνίες στα καλώδια θα έμπαιναν στο κτίριο και μετά το καλώδιο θα πήγαινε σε αυτό το πράγμα που ονομαζόταν splitter box, το οποίο ήταν ένα κουτί που είχε κάτι παρόμοιο με ένα πρίσμα, ένα γυάλινο πρίσμα.
«Και το πρίσμα είχε σχήμα πρίσματος, και τα φωτεινά σήματα έμπαιναν και θα χωρίζονταν από το πρίσμα. Και ένα αντίγραφο του φωτεινού σήματος θα πήγαινε εκεί που υποτίθεται ότι πήγαινε στο σύστημα τηλεπικοινωνιών, και το άλλο μισό, αυτό το νέο κλωνοποιημένο αντίγραφο των καλωδίων, θα πήγαινε πραγματικά έναν όροφο πιο κάτω στο μυστικό δωμάτιο της NSA.
«… Και στο μυστικό δωμάτιο υπήρχε εξοπλισμός μιας ιδιωτικής εταιρείας που ονομαζόταν Narus, η πολύ μικρή εταιρεία που σχεδόν κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ για τη δημιουργία του υλικού και του λογισμικού για να αναλύσει αυτά τα καλώδια και στη συνέχεια να επιλέξει τους στόχους που αναζητά η NSA και μετά να προωθήσει τις στοχευμένες επικοινωνίες στα κεντρικά γραφεία της NSA».
Στη συνέντευξη του James Bamford το 2008, αναφέρει δύο ισραηλινές εταιρείες, τη Narus και τη Verint, που σχεδόν κανείς δεν γνώριζε. Διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και την πώληση της τεχνολογίας που επέτρεψε στην NSA να αναπτύξει το πρόγραμμα κατασκοπείας PRISM:
Μπάμφορντ: «Ναι. Υπάρχουν δύο μεγάλες — ή όχι μεγάλες, είναι μικρές εταιρείες, αλλά εξυπηρετούν τις δύο μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Αυτή η εταιρεία, η Narus, η οποία ιδρύθηκε στο Ισραήλ και έχει μεγάλες συνδέσεις με το Ισραήλ, κάνει - βασικά την παρακολούθηση των επικοινωνιών στην AT&T. Και η Verizon επέλεξε μια άλλη εταιρεία, ειρωνικά που ιδρύθηκε επίσης στο Ισραήλ και ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από και αναπτύχθηκε από ανθρώπους στο Ισραήλ που ονομάζεται Verint.
«Έτσι, αυτές οι δύο εταιρείες ειδικεύονται σε αυτό που είναι γνωστό ως μαζική επιτήρηση. Η λογοτεχνία τους - διάβασα αυτή τη λογοτεχνία από τη Verint, για παράδειγμα - υποτίθεται ότι πηγαίνει μόνο σε υπηρεσίες πληροφοριών και ούτω καθεξής, και λέει, «Είμαστε ειδικευμένοι στη μαζική παρακολούθηση», και αυτό κάνουν.
«Έβαλαν [αυτόν τον] εξοπλισμό μαζικής παρακολούθησης σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Έτσι, έχετε την AT&T, για παράδειγμα, που, ξέρετε, θεωρεί ότι είναι δουλειά της να λαμβάνει μηνύματα από ένα άτομο σε άλλο, όχι να αγγίζει μηνύματα, και λαμβάνετε την NSA που λέει, θέλουμε, ξέρετε, αντίγραφα όλων αυτών. Εκεί λοιπόν μπαίνουν αυτές οι [δύο Ισραηλινές] εταιρείες. Αυτές οι εταιρείες λειτουργούν ως ενδιάμεσοι βασικά μεταξύ των εταιρειών τηλεπικοινωνιών και της NSA».
AMY GOODMAN: «Τώρα, Jim Bamford, κάνε αυτό ένα βήμα παραπέρα, γιατί λες ότι ο ιδρυτής και πρώην διευθύνων σύμβουλος μιας από αυτές τις εταιρείες [Verint] είναι τώρα φυγάς από τις Ηνωμένες Πολιτείες κάπου στην Αφρική;»
JAMES BAMFORD: «…η εταιρεία που χρησιμοποιεί η Verizon, ο Verint, ο ιδρυτής της εταιρείας, ο πρώην επικεφαλής της εταιρείας, είναι τώρα φυγάς - κρύβεται στην Αφρική στη χώρα της Ναμίμπια, επειδή καταζητείται για διάφορα κακουργήματα εντάλματα για απάτη και άλλες κατηγορίες. Και στη συνέχεια, δύο άλλα ανώτατα στελέχη της εταιρείας, ο γενικός σύμβουλος και ένα άλλο ανώτατο στέλεχος της μητρικής εταιρείας, ομολόγησαν επίσης ένοχοι για αυτές τις κατηγορίες.
«Λοιπόν, ξέρετε, έχετε εταιρείες — αυτές οι [δύο] εταιρείες έχουν ξένες διασυνδέσεις με πιθανούς δεσμούς με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών, και έχετε προβλήματα αξιοπιστίας, προβλήματα ειλικρίνειας και όλα αυτά. Και αυτές οι εταιρείες — μέσω αυτών των δύο εταιρειών περνούν πιθανώς το 80 τοις εκατό ή περισσότερο όλων των επικοινωνιών των ΗΠΑ σε ένα ή άλλο σημείο.
«Και είναι ακόμη - γίνεται ακόμη χειρότερο από το γεγονός ότι αυτές οι εταιρείες προμηθεύουν επίσης τον εξοπλισμό τους σε όλο τον κόσμο σε άλλες χώρες, σε χώρες που δεν σέβονται πολύ τα ατομικά δικαιώματα -- Βιετνάμ, Κίνα, Λιβύη, άλλες χώρες σαν αυτό. Και έτσι, αυτές οι χώρες χρησιμοποιούν αυτόν τον εξοπλισμό για να φιλτράρουν τις επικοινωνίες των αντιφρονούντων και τους ανθρώπους που προσπαθούν να διαμαρτυρηθούν κατά της κυβέρνησης. Τους δίνει τη δυνατότητα να κρυφακούουν τις επικοινωνίες και να παρακολουθούν τις επικοινωνίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των αντιφρονούντων. Και ως αποτέλεσμα αυτού, οι άνθρωποι μπαίνουν στη φυλακή, και ούτω καθεξής…»
AMY GOODMAN: «Και παρά όλα αυτά… αυτές οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στις πιο ιδιωτικές επικοινωνίες ανθρώπων σε όλη την Αμερική και στην πραγματικότητα, καταλήγει, σε όλο τον κόσμο. Και στις αρχές του καλοκαιριού [2008], οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι ενώθηκαν για να χορηγήσουν αναδρομική ασυλία σε αυτές τις εταιρείες για κατασκοπεία Αμερικανών πολιτών».
Ο φυγάς CEO της Verint, τον οποίο αναφέρει ο Bamford, είναι ο Jacob "Kobi" Alexander. Το 2006, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. τον κατηγόρησε για συνωμοσία για τη διάπραξη τίτλων και απάτη μέσω γραμμάτων και αλληλογραφίας. Η SEC στάθμισε και υπέβαλε παρόμοιες αστικές κατηγορίες.
Ο Αλέξανδρος κατέφυγε στη Ναμίμπια, όπου τελικά συμβιβάστηκε με την SEC για 46 εκατομμύρια δολάρια. Το 2017 επέστρεψε στις ΗΠΑ, όπου καταδικάστηκε σε 30 μήνες φυλάκιση.
Δεν είναι πλέον Διευθύνων Σύμβουλος της Verint.
Είναι προφανές ότι αυτές οι δύο ισραηλινές εταιρείες, η Narus και η Verint, που εργάζονται για την NSA, κατάφεραν να εκτρέψουν μεγάλους τόνους δεδομένων στην ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών.
Οι πρόσφατες ιστορίες μέσων σχετικά με αυτό το σύστημα κατασκοπείας PRISM της NSA δείχνουν ότι η NSA χρησιμοποιεί τους διακομιστές τεράστιων εταιρειών τεχνολογίας. Google, AOL, Microsoft, Skype, Apple, Yahoo. Οι μέθοδοι κλοπής δεδομένων μπορεί να έχουν επεκταθεί, αλλά το αποτέλεσμα και η πρόθεση παραμένουν τα ίδια.
Το κυβερνητικό-εταιρικό τζάγκερ προχωρά. Το σκεπτικό τους - η σύλληψη τρομοκρατών - είναι, σε μεγάλο βαθμό, ένα εξώφυλλο για να κρύψει το γεγονός ότι το κράτος θέλει τον έλεγχο της ζωής όλων των πολιτών, καθώς ενισχύει τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν εξέγερση.
Είναι μια κλασική κίνηση τσιμπίδας.
Όσον αφορά την τρέχουσα κατασκοπεία NSA PRISM, αναζητήστε περιορισμένα στέκια. Πρόκειται για μερικές παραδοχές και δικαιολογίες, που προσφέρονται για την απόκρυψη μεγαλύτερων εγκλημάτων και τη διακοπή των ερευνών.
Οι γιγάντιες εταιρείες τεχνολογίας έχουν ήδη δημιουργήσει το περιορισμένο στέκι τους: «Δεν ξέραμε ότι συνέβαινε, δεν θα το είχαμε επιτρέψει ποτέ να συμβεί και θα είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί στο μέλλον».
Ο Ομπάμα λέει: Ναι, ας κάνουμε διάλογο για αυτό το θέμα… υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ των αναγκών εθνικής ασφάλειας και της υπερβολικής εισβολής στην ιδιωτική ζωή των πολιτών.
Η NSA λέει: Κατασκοπεύουμε, αλλά δεν διαβάζουμε περιεχόμενο email και τηλεφωνικών κλήσεων. Απλώς κρατάμε «αρχεία» των επικοινωνιών.
Τα ψέματα που λένε οι ψεύτες.
